Is hekserij afkomstig van het heidendom, een bewijs van antireligie of net een soort klassen –

strijd als gevolg van economische ontreddering ?  Of berustte ze fundamenteel op nooit geziene vrouwenhaat ?

Er wordt onderzocht hoe hekserij en heksenwaan zich konden manifesteren in onze contreien en meer bepaald in Gent.  Met als uitgangspunt de Oudheid overlopen we de houding van de overheid tegenover toverij en magie, en niet in het minst de visie van de Kerk.  We zien hoe in de 16^de en 17^de eeuw de heksenvervolging haar hoogtepunt bereikten om pas rond 1680 een einde te nemen.  De aard van de aantijgingen, de procesvoering, de harde manier van onder –

vragen, de weerzinwekkende folteringen, de rokende brandstapels, dit alles komt aan bod waar nodig tot in de meest bloedstollende details.  Voorbeelden uit Vlaanderen en uit het Gentse worden ter illustratie aangevoerd.

Tot besluit leggen we de link met de nieuwste vormen van hekserij.  Van de moderne heks, de wicca, wordt vooral veel kennis verwacht,  zowel van de natuur, de zon, de maan, de kruiden, de seizoenen, als van astrologie, kaartleggen, handlijnkunde, enz… De moderne hekserij is een soort natuurreligie met grote aandacht voor het onderbewustzijn en voor het gebruik van symbolen, wars van wreedheid en middeleeuws geweld.