Prof. dr. Wim Distelmans is kankerspecialist en professor in de palliatieve geneeskunde aan zijn alma mater, de Vrije Universiteit Brussel. Binnen het UZ Brussel is hij verantwoordelijk voor supportieve en palliatieve zorg. Als een van de pioniers in België voor de erkenning van palliatieve zorg, vocht prof. dr. Distelmans voor het recht op euthanasie waarvoor hij verscheidene bekroningen ontving. 2002 was een belangrijk jaar op ethisch vlak. In mei werd de euthanasiewet goedgekeurd door de Kamer van Volksvertegenwoordigers, een maand later volgde de wet op de palliatieve zorg, in augustus werd de wet betreffende de patiëntenrechten gestemd. Drie wetten die de regie ondubbelzinnig bij de patiënt leggen. Mijlpalen in de geschiedenis van onze gezondheidszorg.
Distelmans was niet alleen een bevoorrechte getuige van de totstandkoming van deze wetten, hij gaf er ook mee de aanzet toe. Sinds 1993 staat hij op de eerste rij in deze emancipatiestrijd. Prof. dr. Wim Distelmans maakt tijdens deze voordracht op geanimeerde wijze een balans op: Waar staan we? Wat hebben we bereikt? Waar moeten we naartoe? 
Het levenseinde in eigen regie is tegelijk een stand van zaken, een kritische terug- en vooruitblik, én een pleidooi — vertrekkend vanuit blijvende verontwaardiging en een permanente strijd tegen onrecht — voor een gezondheidszorg op maat van de mens, waarbij de patiënt tot op het eind centraal moet staan. Prof. dr. Wim Distelmans bezit de kunst om zijn voordracht te doorspekken met anekdotes en soms zelfs grappige bemerkingen. Hij zorgt ervoor dat dit soms beladen thema, toegankelijk wordt voor iedereen.