Gasthuismuseum en Sint-Dimpnakerk Geel

De Geelse traditie om psychiatrische patiënten op te nemen in gastgezinnen, zou volgende de legende al in de 7de eeuw een aanvang genomen hebben met de later heilig verklaarde Dimpna, die uitgeroepen werd  tot de patroonheilige van de geesteszieken. Geel werd een bedevaartsoord voor geesteszieken, en om al die pelgrims tijdelijk onderdak te verlenen, werden er een aantal ondergebracht bij particulieren. Zo ontstond stilaan dit unieke gezinsverplegingssysteem, dat  op veel belangstelling en bijval kon rekenen in de wereld van de psychiatrie. Op zijn hoogtepunt verbleven er vele honderden kostgangers bij Geelse gezinnen.
De site van het Gasthuismuseum was zowel klooster , als ziekenhuis, en veel van de originele inboedel is gelukkig ook bewaard gebleven.

De Sint-Dimpna-kerk bezit vele indrukwekkende retabels (15de en 16de eeuw), een imposant marmeren praalgraf van Jan III van Merode  en zijn vrouw, en beeldhouwwerk van uitzonderlijke kwaliteit.