NEOS
met een hart
10
Olijk en tegelijk kwetsbaar deelnemen aan een reality-reeks op te-
levisie. Inzet: een zoektocht naar de ideale partner. Terwijl er reeds
een heel leven achter je ligt, waarbij je die grote liefde al eens bent
kwijtgeraakt. Daar moet je ruimdenkend en avontuurlijk voor zijn. En
een tikkeltje vertrouwen op dat karma, waarbij je terugkrijgt wat je
verdient. In het geval van Mieke Verlaak (68 jaar en bestuurslid van
Neos-Kasterlee) meer dan ze ooit verhoopt had.
Freya Verwaeren
O
f we ons gesprek bij de
kapper kunnen voeren?
Het impliceert onmiddel-
lijk haar drukbezette agenda, en al
lachend wuift ze de vergelijking weg
met een ware ‘celebrity’ zoals ze ons
ontvangt – blinkend zilverpapier in
het haar - in het luxueuze decor
van de kapperszaak. Mocht ze als
bekendheid doorgaan, dan is het in
ieder geval zonder de kapsones die
deze soort helaas vaak kenmerkt.
Joviaal, optimistisch en extravert is
Mieke des te meer. Zoals je ze mis-
schien ook zag op beeld tijdens het
VIER-programma ‘Hotel Römantiek’,
of persoonlijk tegen het lijf gelopen
bent bij Neos Kasterlee. Een karak-
ter dat je willens nillens meekrijgt
met de genen, maar ook voor een
groot deel gevormd wordt door wat
en vooral wié je tegenkomt op je le-
venspad. Een historie op zich.
Onverwachte
liefdesverklaring
Mieke groeit op in een groot katho-
liek nest met Limburgse roots. De
grote sociale bewogenheid van haar
ouders – vader voorzitter KWB en
later kabinetsmedewerker van ver-
schillende CVP-ministers, moeder
voorzitster KAV – gaat tegelijkertijd
gepaard met een strenge besloten-
heid. Als in: alles binnen de lijntjes,
studies voorop, en aan bepaalde
christelijke normen en waarden
wordt niet geraakt. Maar wie jong
is, durft al eens uit te breken, aan-
gespoord door de woelige tijden
van mei ’68. Mieke getuigt: ‘In 1970
studeerde ik als 20-jarige spring-in-‘t-
veld verpleegkunde en was ik tevens
leidster bij de Chiro. Daar was ook
een proost, onze lokale onderpas-
toor, aan verbonden. Meneer André
Van Dyck. Een zeer sociaal, genereus
figuur die bij ons thuis veel over de
vloer kwam. Hij belichaamde een
visie die in m’n vaders ogen veel te
ruimdenkend was en destijds toege-
schreven aan de wereld van de mid-
denstand, waarin z’n ouders vertoef-
den. Daar wou hij ons ten allen prijze
voor behoeden. Is dat even volledig
anders uitgedraaid’. In dat jaar gaat
de Chiro op kamp, en gebeurt het
ondenkbare. De 35-jarige priester
wordt in alle stilte verliefd op de jon-
ge Mieke. ‘Ondenkbaar’, aldus Mieke,
‘als je weet dat z’n mentale kracht
en stabiliteit bij zijn geloof zat.’ Hij
biecht de verliefdheid op aan een
goede vriend, die hem de gouden
raad geeft om er met het uiverko-
ren meisje over te praten. En zo trok
Mieke nietsvermoedend naar een lo-
kale taverne voor een gesprek met
de proost, onder het voorwendsel
dat het over actuele maatschappelijk
thema’s zou gaan waarover ze net
een opleiding volgde en die volop
br
oeiden binnen de revolterende sa-
m
enleving van toen. ‘En opeens be-
ke
nde hij zelf in de knoop te zitten’,
re
construeert Mieke het gesprek dat
ha
ar leven zal veranderen én bepa-
len
. Ik herinner me nog haarscherp
m
’n naïeve uitspraak en het gelijk-
tij
dige verbijsterde gevoel: ‘Meneer
Va
n Dyck, en je komt míj dat vertel-
len
’. Wat volgde was een zeer nobe-
le,
verfijnde liefdesverklaring. Daar
wist ik me totaal geen raad mee.
Maar hij gaf me alle ruimte en tijd
om erover na te denken. De afspraak
was dat we elkaar op nieuwjaar terug
zouden zien, waar ik m’n definitieve
antwoord zou geven, in alle discre-
tie. ‘De vergadering gaat door’, bete-
kende zoveel als dat ik het ook zag
zitten.’ De omgekeerde boodschap
zou alles afblazen, om er nooit meer
over te spreken. André wou er na-
melijk nog altijd zijn voor de mensen
van z’n parochie. Nachten ligt Mieke
wakker. ‘Om ten langen leste verras-
send genoeg m’n verstand te laten
regeren. Fysieke aantrekkingskracht
of onbezonnen verliefdheid was er
toen nog niet, maar ondanks m’n
onervaren jeugdigheid besefte ik dat
hij een uniek mens was. Ik lijstte heel
bewust op papier z’n kwaliteiten op
– stabiel, doordacht, fijne humor, so-
ciaal, betrokken, intelligent - en nam
m’n besluit. Die oudejaarsnacht ben
ik plechtig en met knikkende knieën
gaan vertellen: ‘Meneer Van Dyck, de
vergadering gaat door’. Niet meer of
niet minder. Beklonken.’ Al beseft de
jonge Mieke verduiveld goed dat het
serieuze consequenties met zich zal
meedragen. Ze vertelt breedvoerig
en met enige weemoed over hun
allereerste afspraakje bij Jan thuis,
een boezemvriend van ‘haren André’
waar diepe gesprekken hun band
Liefde voor de priester en
Mieke Verlaak vindt nieuwe liefde in Hotel Römantiek
