NEOS
Interview
6
Van Amerika tot Zuid-Afrika heeft hij zalen laten vollopen. Hij reeg de
gouden en platina platen aan elkaar met een repertoire van licht klas-
siek over Elvis-covers tot Latinosongs. Tot 2010. Dan gaat hij plots en
op een radicale manier op zoek naar zichzelf. Maar vandaag is het tijd
voor een comeback. Hij wil de fans opnieuw geven wat ze van hem
verwachten met ‘Soul Classics in Symphony’. In aanloop naar twee
exclusieve concerten voor Neos, een gesprek met de ‘Star Tenor’.
Grete Cornelis
P
riemende felblauwe ogen,
een sportieve tred, een licht
ironische lach die constant
rond z’n mond speelt: de 49-jarige
Lotti blijft er schalks en jongens-
achtig uitzien. De zanger met de
gouden stembanden woont in Ant-
werpen, werd ooit uitgeroepen tot
‘Limburger van het jaar’ maar blijft
fier op z’n Gentse roots.
Wanneer heb je ontdekt
dat je talent had?
‘Ik heb altijd geweten dat ik kon zin-
gen. In mijn familie kan echt ieder-
een zingen. Mijn vader bijvoorbeeld,
als de haan begon te kraaien, kraai-
de hij gewoon terug. Maar al in de
kleuterklas ontdekte ik dat er weinig
kinderen waren die het met zoveel
goesting deden en het zo goed kon-
den als ik. Ik noem het zelfs geen ta-
lent. Het is aangeboren, een tweede
natuur. Dus doe ik nu professioneel
wat ik het liefste doe en het beste
kan. Zanglessen heb ik nauwelijks
gevolgd, enkel wat oefeningen voor
een betere plaatsing van mijn stem,
om ze wat voorzichtiger te gebrui-
ken en drie maanden notenleer
maar dat was het dan. Daar heb ik
nu natuurlijk wel wat spijt van.’
Geen geduld om te leren?
‘Ik kon niet stilzitten, ik heb een con-
centratieprobleem én ik entertain
graag. Ik was waarschijnlijk een be-
hoorlijk enerverend jongetje. Maar
ik ben wel als primus uit de lagere
school gekomen hoewel ik abso-
luut niet graag ging. In de humani-
© Luk Collet
Zingen is voor mij geen talent,
Publiek krijgt ‘oude’ Lotti terug met ‘Soul Classics in Symphony’
