Jos Vanachter – gepensioneerd onderwijzer, zet zich in voor Broederlijk Delen

De aanwezigheid van Broederlijk Delen op de dertigste 20 kilometer door Brussel was uitermate zichtbaar. Als vrijwilliger voor Broederlijk Delen, bereidde ik de loop grondig voor. Een leuk Hollands basisschooltje op 200m van de startplaats vormde de uitvalsbasis. Alle deelnemers prezen zich gelukkig met de gulle ontvangst en de rust zo dicht bij de drukte.

Het streefdoel? 100 deelnemers voor deze jubileumloop. Een doel dat uiteindelijk bereikt werd.

Een maandenlange voorbereiding met enkele spannende hoogtepunten ging er aan vooraf. Maar we wisten waarvoor we het deden. De sponsorloop voor de armsten en de zwaksten in het Zuiden zou immers een mooi resultaat opleveren.

Alles van binnenuit meemaken is de kers op de taart. Ik schreef mezelf ook in. 20 kilometer lopen als je 62 bent, zou dat nog lukken? Voldoende trainingen en een bezoek aan de cardioloog moesten hiervoor zorgen. Wat een immens verschil bestaat er tussen mensen en hun loopstijlen. Zwoegende, puffende, blazende, briesende, zwetende lijven in de mooie straten van Brussel. Vooral het park met de groene vijvers bracht een verademing na de tunnels. Rustig het eigen tempo zoeken en vinden, en hopen dat er niets ergs gebeurt. Langzaamaan groeit het vertrouwen in een goede afloop. Vlak voor het einde steekt een scheut van kramp de kop op. Maar met enkele alternatieve loopbewegingen kan de pijn bedwongen worden. En de laatste twee kilometer vlieg ik op vleugels, net binnen het gestelde tijdschema van 2u30, een gemiddelde van 8km/uur. Brussel kan mooi zijn op de laatste zondag van mei.