Muziektheatervoorstelling 'De Grens' is gebaseerd op dagboekfragmenten van Ekaterina Levental, uit de periode waarin ze als 16 jarige vluchteling aankwam in Nederland. In een indrukwekkende one-woman show vertelt ze over haar zoektocht naar een nieuwe identiteit in een maatschappij waar ze geen deel van kan zijn. Ekaterina laat op ontroerende en confronterende wijze zien hoe het leven is in een niemandsland, als enkel de hoop nog rest.

Het programma ‘De grens’ is het verhaal van Ekaterina Levental over haar eigen leven: haar aankomst in Nederland als niet zeer gewenste zestienjarige vluchteling uit Tasjkent, de hoofdstad van Oezbekistan, onderdeel van de voormalige Sovjet Unie. Levental vertelt, acteert en zingt, zichzelf begeleidend op de harp, in het Nederlands, Russisch, Italiaans en Jiddisj.

Zij vertelt niet het verhaal van een zielige vrouw die voortdurend het slachtoffer is. Het is juist een heel sterke vrouw, die in staat is te vechten tegen haar lot. Zij wil muzikant worden, zangeres, en is bereid daar veel voor op te offeren. Zij is met haar joodse moeder, niet-joodse stiefvader en drie halfbroertjes in een Nederlands asielzoekerscentrum terechtgekomen. Zij is de enige die Engels spreekt en moet daarom het woord doen, ze moet daarbij antwoord geven op slinkse vragen die zijn bedoeld om ze als vluchtelingen tegen te houden. Ten slotte, na vele jaren wachten, mogen ze, als door een wonder, in Nederland blijven.

In Haaksbergen krijgen ze een woning, waar zij kan studeren. Als dat bereikt is, sterft haar stiefvader plotseling aan een hartaanval, alsof hij zichzelf heeft opgeofferd voor zijn gezin. Dat zij haar droom heeft waargemaakt zien wij aan deze voorstelling, die wordt gekadreerd door het beroemde Slavenkoor van Verdi, waarin de naar Babylon verbannen joden dromen over een toekomst in het beloofde land.

Levental maakt zich zo tot symbool van al die vluchtelingen die zoveel zouden kunnen bijdragen aan Europa, maar die worden tegengehouden, ontmoedigd, afgemat, murw en monddood gemaakt. Zij eindigt haar voorstelling met een oude schlager van Harry Bannink en Eli Asser uit ’t Schaep met de vijf poten: ‘We zijn toch op de wereld om mekaar te helpen, nietwaar?’ Haar imitaties van de Nederlandse zangers zijn meesterlijk, maar het klinkt vooral superieur ironisch.

Ekaterina Levental blijft na de voorstelling zeker nog even daar voor een meet&greet met de NEOS-leden.

 Met deze actie nemen we deel aan de campagne www.neosvzw.be/neosmeteenhart