Prof. em. Hugo De Man is de persoon die ons daar misschien niet alles maar toch heel veel kan over vertellen. Hij behaalde zijn diploma Burgerlijk Elektrotechnisch ingenieur en Doctor Toegepaste wetenschappen. aan de KULeuven en was ESRO-NASA Post doctoral fellow aan Univ. California Berkeley 1969-1971. In 1975 was hij Visiting Professor aan U.C. Berkeley.
In 1978 werd hij benoemd tot Hoogleraar Elektrotechniek aan de K.U.Leuven, gespecialiseerd in computermethoden voor automatisatie van chip ontwerp. In 1984 was hij medeoprichter van IMEC (Interuniversity Micro-electronics Center), waar hij van 1984-1995 directeur was van de onderzoeksgroep voor automatisatie van ontwerp van chip architecturen voor digitale signaalverwerking en telecommunicatie. (Toepassingen in digitale Audio, Video, GSM, ADSL enz.). In 1995 werd hij benoemd tot Senior Research Fellow van  imec met onderzoeksopdrachten naar ontwerpmethoden voor laag vermogen toepassingen in mobiele telecommunicatie en advies inzake lange termijn onderzoek.

IMEC (Interuniversitair Micro Elektronica Centrum) werd in 1984 opgericht op initiatief van de Vlaamse Overheid en wijlen Prof. Roger Van Overstraeten. Het is sindsdien uitgegroeid tot het grootste onderzoekscentrum wereldwijd voor nano-elektronica en digitale technologie. De missie van Imec luidt: ‘Nano- en digitale technologie ontwikkelen voor een duurzame samenleving, door globale en locale partnerschappen op gebied van het Internet-der-Dingen met toepassingen in de gezondheidszorg, energieproductie, mobiliteit landbouw en slimme steden.’Imec telt 3500 werknemers van 75 nationaliteiten en werkt,  mede dank zij zijn unieke onderzoeks-infrastructuur, samen met de topspelers uit de internationale en locale industriële en academische wereld.

De spectaculaire evolutie van de chiptechnologie leidt ertoe dat, naast alle personen, ook alle dingen in onze omgeving altijd en overal via het internet verbonden zijn.  Dit zgn. Internet-Der-Dingen leidt tot massale datastromen (Big Data) die door (zelf)lerende Artificiële Intelligentie-software omgezet worden in superieure kennis-en besluitvorming.
Deze tweede renaissance veroorzaakt diepe maatschappelijke veranderingen.  We zijn op weg naar de vierde industriële en cognitieve revolutie waarbij job-inhoud en vereiste vaardigheden voortdurend veranderen en er gevaar dreigt  voor groeiende ongelijkheid en populisme.
Mens en machine zullen moeten leren samenwerken in een echte context.  Onderwijs en opleiding voor creativiteit, levenslang leren en waardengedreven innovatie worden cruciaal voor behoud van welvaart en welzijn.  In het onderwijs is dan ook dringend nood aan meer technologische geletterdheid bij de menswetenschappen en ethisch denken bij de positieve wetenschappen.