Je bent hier:
weetjes

 

 

Boekenplank

Boekenplank

Wat wekt meer emoties dan een pakkend boek? In deze « WEETJES » (www.nieuwpoort@neosclub.be) willen we favoriete lectuur aanprijzen, ons enthousiasme over getipte boeken met jou delen. In de Stedelijke Bibliotheek van Nieuwpoort (Kokstraat) vind je de aangeprezen boeken. Je kunt ze één maand lenen. Het zijn soms familieromans, liefdesromans, psychologische thrillers, beangstigende verhalen over huiselijk geweld, drugsverslaving, armoede, fantasyboeken.

Mogen we je aanzetten om ook boeken te lezen. Er is niet alleen de nostalgie van de boekenkast, ook bibliotheken zelf hebben een nostalgische aantrekking.

Lezen vergt weliswaar veel denkkracht, maar toch is het heel rustgevend. Dat ondervonden Amerikaanse onderzoekers bij toeval toen ze wilden aantonen dat yoga stressverlagend is. Na dertig minuten yoga daalde de bloeddruk en stress inderdaad, maar dat was net zo goed het geval na een half uur lezen.

 

 DE DETAILS

158 pagina’s als mausolea van taal vind je in « DE DETAILS » van de Zweedse Ia GENBERG. Het is een subtiel meesterwerk en een oproep om verloren vrienden de hand te reiken. Birgitti, Alejandro, Niki en Johanna zijn ofwel uit elkaars leven verdwenen, zien of horen elkaar tegenwoordig niet meer, zijn van de planeet verdwenen -best een huzarenstukje in tijden van sociale media.GENBERG wil het verleden reanimeren. Zorgvuldig schrijft ze portretten van doodgewone mensen. Ze blinkt details op tot glanzende taalparels. Haar oden aan oude vrienden lezen als een kralenketting van anekdotes, maar omdat GENBERG zo subtiel tewerkgaat vormen ze een spiegel voor de lezer. In de schittering herken je jezelf : iedereen heeft wel een vriendschap laten verwateren, iedereen verliest wel eens iemand uit het oog. « DE DETAILS » is een mooi en scherp geschreven roman, een kleinood om te koesteren.(17.3.24)

 

HOE MIJN VADER WERD VERWEKT

« En dan nog iets », zei hij terwijl hij voor zich uit bleef kijken, de handen op het stuur. Dit is de eerste zin in het boek « HOE MIJN VADER WERD VERWEKT » van Bart MEULEMAN(207blz). « En dan nog iets », zei hij aan zijn zoon die op de passagiers zetel zat « uw grootvader was mijn vader niet ». Hij was al 73 jaar oud toen ik als eerste zijn familieverhaal te horen kreeg. Tot hij bejaard was dus, wat aantoont hoe gevoelig die materie voor hem was. Mijn grootmoeder ben ik wel beter gaan begrijpen. Door over haar te schrijven besefte ik in wat voor omstandigheden zij mijn vader ter wereld heeft moeten brengen en hoe vreselijk die periode in Brugge is geweest.

« Hoe mijn vader werd verwekt » is een boekje dat focust op de « verwikkelingen die in een paar mensenlevens de knopen legden en de bochten bepaalden ». Over de verhaallijnen in het boek is nagedacht, net als over elk woord en iedere zinswending. Alles komt allemaal heel authentiek over. Meuleman is een schrijver uit de Kempen, maar dat zou net zo goed West-Vlaanderen kunnen zijn, en ik denk dat ze zo gevoelig blijven voor hun afkomst omdat ze vaak ergens anders naartoe trekken. (2.3.24)

 

DE LAATSTE ZOMER IN DE STAD

“DE LAATSTE ZOMER IN DE STAD” van de jaren zeventig van de Italiaanse romancier Giancranco CALLIGARICH (175blz) is topklasse. Leo Gazzara, een journalist in het Rome van de jaren zeventig, werkt bij een sportkrant. Hij daagt slechts zelden op en zijn snippertijd spendeert hij aan het flaneren samen met zijn drinkebroers waarmee hij terrasjes en salons bezoekt waar de beau monde de kunst van het nietsdoen perfectioneert. Hij ontmoet Arianna die zijn rustige leventje overhoop gooit met haar wispelturige liefde. Wegens het treffende tijdsbeeld en het wrange portret dat de auteur van Rome schetst is de roman langzaam uitgegroeid tot een cultroman. Deze roman blijft een klein juweel. (8.2.2024). 

 

HET KIELZORG VAN DE OORLOG

Ellen Newbold La Motte was een Amerikaanse nurse en auteur van boeken, o.a. “The Backwash of War” (Het kielzog van de oorlog) (160blz). Zij was aanvankelijk verpleegster in een ziekenhuis in Baltimore, waar vooral tuberculosepatiënten werden verzorgd. La Motte was in 1915 vrijwillig naar Europa gekomen om er achter de frontlinie te werken tijdens WOI. Ze maakte de ellende van de soldaten mee, ze zag ze zwaar verminkt binnengebracht worden, wekenlang lijden en creperen. Als verpleegster ervoer La Motte aan den lijve hoe het bedrijf dat oorlog heet werkte. Ze brengt haar impressies, gevoelens en gedachten zo realistisch mogelijk tot uiting. Haar verhalenzijn illusieloos, soms deprimerend, soms ook sarcastisch in zoverre dat de publicatie ervan nog tijdens WOI in haar geboorteland Amerika leidde tot een verbod van het boek omdat het alle hoop en elke illusie doofde. Het boek - een vergeten meesterwerk - mag gerust gelden als een van de belangrijkste werken over de Grote Oorlog : het brengt de gruwel van de oorlog onverbloemd en aangrijpend over. (22.01.24)

 

 

VERNIETIGEN

Michel HOUELLEBECQ’s jonge roman met als titel “VERNIETIGEN” (572blz) behoort ironisch genoeg tot zijn meest genuanceerde boeken, ook op politiek vlak. Er bestaat nog zoiets als de autonomie van de roman. Je moet die altijd onafhankelijk kunnen lezen van domme of bewust provocerende uitspraken van de auteur. “VERNIETIGEN” is een kloeke roman die vooral over liefde gaat. Auteur MH wordt pornoacteur. Hij weet hoe hij de media moet bespelen. De ene keer vult hij de kranten met zijn vermeende moslimhaat, de andere keer haalt hij het nieuws met zijn gastrolletjes in komische en erotische films. MH is synoniem geworden met controverse en helaas overschaduwt de hysterie omtrent zijn persoon soms de kwaliteit van zijn literaire oeuvre. “VERNIETIGEN” is een sensitief boek. Menig lezershart zal bij het dichtklappen van deze klepper gebroken achterblijven. Paul Raison is zijn hoofdpersonage, een cabinetard die vanaf de eerste pagina sympathie opwekt door de waardigheid waarmee hij zijn levenslot draagt. MH draaft niet door in zijn boek. Hij focust zich op het persoonlijke leven van Paul. Je wordt zelf een supporter voor die ambtelijke muis die de minister van Economische Zaken als broodheer heeft. Je moet dit boek lezen om te geloven dat er deze keer zelfs een soort optimisme tussen de regels doorschemert. Deze roman is volgens mij een GRAND CRU. (8.1.24)




HET GELUK VAN DE WOLF

Enkele weken geleden las ik de roman “De acht bergen” van de internationale literaire superster Paolo COGNETTI, een ronduit grandioze roman over vriendschap, de relatie tussen een zoon en zijn vader en de eindeloze aantrekkingskracht van de bergen. 

In zijn boek “HET  GELUK VAN DE WOLF” (208blz) keert COGNETTI terug naar de bergen. Voor hem lijken de bergen onze herinneringen beter te bewaren dan de stad. We hebben een andere verhouding met de eenzaamheid dan stedelingen en men leert er alleen te zijn. In zijn nieuwe boek “Het geluk van de wolf” zet hij zijn verkenning van wat het betekent om in de bergen te leven gewoon verder. Hij wijst op de menselijke afhankelijkheid van de natuur, het weer en de buitenwereld. Voor bergmensen zijn ontmoetingen vaak veel intenser, of het nu om vriendschap of liefde gaat. We geven onszelf makkelijk bloot aan gelijkgestemden, zoals Fausto en Silvia doen. We proberen een beetje voor de ander te zorgen, zoals Santorso doet of we bouwen zoals Babette doet een klein warm plekje, een toevluchtsoord voor anderen. Zal COGNETTI terugkeren naar de plek waar hij zich ooit gelukkig voelde, het Alpendorp Fontana Fredda, en zich terugtrekken in een hut om er zijn achtste boek te schrijven?(17.12.2023)

 

DE GELUKZALIGE JAREN VAN TUCHT

« Een kostschool is als een harem », zegt Fleur JAEGGY. Haar roman « De gelukzalige jaren van tucht » (104blz) speelt zich af in Appenzell in een hoog in de bergen gelegen Zwitsers meisjespensionaat. Appenzell heeft veel toeristenoorden en is het vertrekpunt van het verkeer naar het Säntisgebergte. De dagen in het pensionaat verstrijken er op exact dezelfde manier. Haar vader is constant op reis en van haar moeder ontvangt ze af en toe een brief uit Brazilië. Haar ouders hebben betere dingen te doen dan hun kind opvoeden. Er komt een nieuw meisje - Frédérique - in het pensionaat voor wie de vertelster als een blok valt. Het is een mooi, streng en perfect meisje. Tot een omhelzing kwam het nooit tussen de vertelster en Frédérique. De Belgische Micheline doet dan haar intree . Zij lokt de vertelster weg bij Frédérique. JAEGGY beschrijft dit alles met een afstandelijke melancholie en ze kijkt terug naar de jaren van de tucht, zoals ze haar jeugd in de kostschool beschrijft. “De gelukkige jaren van tucht” is een intens weergaloos verhaal van idylle en gevangenschap.(20.11.23)

DE MONNIK VAN MOKKA

 Het nieuwe boek van Dave EGGERS “DE MONNIK VAN MOKKA” (336blz) begint in een koffietent en eindigt in een oorlogsgebied. Daartussen een literaire ode aan de menselijke veerkracht. De schrijver leent zijn pen aan Mokhtar Alkhanshali, een Amerikaan met Jemenitische roots. Mokhtar, de belichaming van de zegswijze twaalf stielen, dertien ongelukken. Het ontbreekt hem niet aan hersenen en ambitie. Mokhtar sukkelt van het ene baantje in het andere. Hij komt o.a. In een koffiezaak terecht en ontdekt dat de koffieboon oorspronkelijk van Jemen afkomstig is. Hij vat het plan op om de zieltogende koffieproductie in het door de oorlog geplaagde Jemen nieuw leven in te blazen .Jemen is een levensgevaarlijk land waar stammentwisten beslecht worden met geweren en kidnapping. Eggers’ relaas van Mokhtars’ avonturen leest aanstekelijk maar is langdradig. Het wordt een verhaal over koffiebonen, de geschiedenis van de koffieplant, gedetailleerde uiteenzettingen over koffiezetten, koffieboonsoorten en filterprocessen. Door die gedetailleerde exposés wordt het verhaal er ietwat langdradig van. Maar dankzij zijn schrijverstalent haalt Eggers toch wel de bovenhand. Eggers schreef ook het boek “DE CIRKEL” een roman die u moet gelezen hebben (zie ook mijn recensie over “De Cirkel” in “De Boekenplank”.

 

VASLAV

Sinds wanneer is liefde een misdaad? Hoe kun je het best van iemand houden?

De titel van het boek draagt zijn voornaam. VASLAV gaat niet over de legendarische balletdanser VASLAV NIJINSKI. In deze historische roman (372blz) onderzoek de schrijver Arthur JAPIN drie verschillende manieren van liefhebben. VASLAV gaat over het leven van een Russische balletdanser die op het hoogtepunt van zijn roem zijn optreden staakt, zich tot zijn publiek richt en zegt “Nu is het kleine paardje moe”. Hoe komt iemand tot zo’n beslissing? De roman A.J. Is het verhaal van drie mensen die NIJINSKI het dierbaarst waren. En van hun liefde en bewondering voor hem. Het is een dramatisch verhaal waarin A.J. al zijn ideeën kwijt kan over zijn thema : de liefde. A.J. laat mooi zien dat liefde soms moeilijk te begrijpen is voor anderen. Hij beschrijft vanuit drie personages het tragische hoogtepunt van het leven van de schizofreen geworden danser. A.J. heeft in VASLAV een goede balans gevonden tussen verhaal en vaak een bondige uitspraak bevattende toelichting. (21.10.2023)

 

 

 

 “ANTOINETTE” van Robbert WELAGEN is het 49ste boek dat ik gerecenseerd heb in onze boekenplank. In totaal las ik in 49 boeken 14.891 bladzijden en schreef hiervan teksten waarin ik een oordeel en een indruk wilde geven over mijn ervaring met een recent verschenen boek. Ik hoop dat potentiële lezers de recensies fijn vinden en dat de boodschap die we willen overbrengen duidelijk is en niet onsamenhangend. Ik wilde natuurlijk niet de plot (het plan, de structuur) van het verhaal vertellen. Het is mijn bedoeling dat de mensen een inschatting kunnen maken of ze het boek willen lezen.

 

En weet dat het lezen van een boek de verbeelding prikkelt en ons in gedachten of gevoelens van een ander meeneemt. Ik hoop dat ook jij gek wordt op lettertjes en niet zonder uw dagelijkse portie leesplezier kunt

ANTOINETTE

Het boek “ANTOINETTE” (111blz) van Robbert WELAGEN is een eerbetoon aan Antoinette en aan het verlangen en het verdriet rondom haar. Wellicht heeft de locatie er ook veel mee te maken, dat badhuis in het park in Boedapest. Wat de personages in het boek overkomt, zou iedereen kunnen overkomen. Ze verliezen elkaar immers niet vanwege iets wat een van hen heeft gedaan, naar door iets buiten hen, het ongrijpbare waar ze geen macht over hebben. Op een terras naast het thermaal bad zit een man. Hij zit er al een paar uur. Hij heeft afgesproken met ANTOINETTE, maar de vrouw komt niet opdagen. In “ANTOINETTE” vertelt RW het verhaal van de tussenliggende zeven jaar, van het huwelijk van ANTOINETTE en de verteller, van hun eerste flat, hun wensen en verlangens, en van die twee lege stoelen aan hun tafel. Want wat ze ook probeerden, ANTOINETTE werd maar niet zwanger. Wie ANTOINETTE leest moet bereid zijn even zijn beschermende schild opzij te leggen en zich open te stellen voor tegenslag en verdriet, voor medeleven ook, want je kunt niet anders dan meegaan in het verhaal van de hoofdpersonages. RW is één van de grote Nederlandse stilisten, die met dit breekbare kleinood nog maar eens bewijst dat er over het kleine soms meer wezenlijks te vertellen valt dan over het grote.

 Hij is een bescheiden man die schrijft over bescheiden mensen.

DE DOOD VAN MURAT IDRISSI

Migratie is vandaag een katalysator in het politieke veld. In zijn vorige roman « Dit zijn de namen » vertelde Tommy WIERINGA een migratieverhaal met een bijna mythische slagkracht. In de novelle « DE DOOD VAN MURAT IDRISSI » (126blz) spit hij die thematiek verder uit. Het is een goed aangrijpend verhaal dat begint in onschuld en stilaan ontspoort, want die twee jonge Nederlandse vrouwen van Marokkaanse afkomst, hebben een auto gehuurd om er het land van hun voorvaderen mee te doorkruisen, maar veel verder dan Rabat komen ze niet. Tot SALEH, ook een Nederlandse Marokkaan, maar van het minder naïeve soort, met de oplossing komt. Hij doet hen het voorstel Murat, een negentienjarige wiens moeder wil dat hij naar Frankrijk vertrekt, voor drieduizend euro naar Europa te smokkelen. Omdat ze het geld nodig hebben stemmen ze toe. Murat sterft op de Ferry tussen Marokko en Spanje. Wieringa geeft zijn intieme novelle een universeel karakter door in het eerste hoofdstuk heel kort maar ook bijzonder flamboyant de geologische en antropologische geschiedenis van de Middellandse Zee te vertellen. Langs de Spaanse snelwegen worden jaarlijks honderden naamlozen gevonden die de illegale overtocht niet overleefden.  In « De dood van Murat IDRISSI » beschrijft hij het lot van een van hen, maar ook dat van twee migranten dochters. (19.09.23)

 

BIG BROTHER

In het boek “BIG BROTHER” (413blz) biedt Lionel SHRIVER, een schrijfster met een ventenvoornaam, een delicate materie, in méér dan één opzicht, maar het is geen dieetboek. LS heeft de reputatie een scherp van de tongriem gesneden excentrieke ascetische tante te zijn. Pandora is het peisvolle, saaie oog van de storm die de wereld is : middelste van drie kinderen, middelbare leeftijd. Haar succes als ondernemer - ze heeft een bedrijfje dat pratende poppen maakt , voorwaar een vondst van de auteur - beschouwt ze als een scheve situatie : het is tegennatuurlijk dat net zij glorieert en niet haar man Fletcher die meubelmaker is. Pandora’s broer, Edison, de jazzmuzikant, is haar idool. Hij is obees en heeft walgelijke eetgewoonten. Pandora vindt dat hij op dieet hoort te gaan. Big BROTHER is een roman over familiebanden. Over de obsessie van de mens met zijn eigen uiterlijk. Over het uit de hand gelopen socioculturele belang van een dierlijke behoefte als eten. Lionel SHRIVER drijft de dingen graag op de spits. De inhoud van het boek is al even tragikomisch en de afloop net zo onvoorspelbaar. Hoe dan ook, Big BROTHER is véél, maar dus geen dieetboek. (25.08.2023)

 

HET WOLKENPAVILJOEN

In “HET WOLKENPAVILJOEN” schrijft Jannie REGNERUS (103blz) dat architect Luut naar de Ise Jingu-tempel is gereisd, de heiligste tempel van Japan, die al eeuwen oud is en om de twintig jaar vernieuwd wordt. De stukken van de oude tempel worden in heel Japan verspreid, als betrof het relieken. Luut heeft iets met het idee van een spirituele reiniging die hij achter deze traditie meent te herkennen. Ook hijzelf is op zoek naar herbronning, ook omdat zijn huis sinds zijn scheiding met Kris steeds minder als een thuis is gaan aanvoelen. Sommige bouwwerken in Japan zijn wel voor eeuwen bedoeld en overstijgen dus de duur van een mensenleven. Dit gaat bijvoorbeeld ook op voor de Sagrada Familia in Barcelona. Op zo’n moment krijgt architectuur iets van een bos waar je doorheen loopt, iets wat er altijd al geweest is en er altijd zal zijn. R is een Japanliefhebster. Het land komt regelmatig terug in haar boeken. Ze legt traditionele rotstuintjes aan in haar boeken, tuintjes die met hun verleidelijke eenvoud uitnodigen tot contemplatie en verstilling. In deze roman is een architect het hoofdpersonage dat in zijn persoonlijke leven te maken krijgt met het verlies van zijn thuis terwijl hij aldoor huizen bouwt voor andere gezinnen. Een intens boek met een gevoelig verhaal.13.08.2023

DE MOOISTE TIJD VAN ONS LEVEN

Het gezin Sorenson-Connolly heeft vier dochters die bekvechtend door het leven gaan in de roman « DE MOOISTE TIJD VAN ONS LEVEN » (664blz). De ouders stralen verblindend veel liefde uit, en toch is de huiselijke vrede in hun gezin ver te zoeken. De ouders maken zelden ruzie. Hun relatie is een constructie waarin ze hardnekkig elkaars imperfecties hebben leren tolereren en zelfs omarmen. De roman is door en  door Amerikaans en speelt zonder gêne met alle clichés van de zoete familieroman : op het einde houdt iedereen van elkaar en is iedereen gelukkiger en dankbaarder dan in het begin. Het zusterlijke venijn en de donkere humor spat tegelijkertijd van de bladzijden. Lombardo graaft diep in de neuroses van een welgesteld blank gezin. Geen enkel personage stelt daarbij teleur. Lombardo studeerde maatschappelijk werk en schreef na de dood van haar vader naar eigen zeggen dit troostboek waarin liefde alles overwint, of toch bijna. 

ZOUT

In het fictieve Nederlandse dorpje LENDE is op het einde van de negentiende eeuw alles peis en vree. Iemand vertelde Marc REUGEBRINK, de schrijver van « ZOUT » (149blz) dat er onder Turnhout olie zit en dat er ooit sprake was om proefboringen te doen op het marktplein. Hij verbond dat verhaal meteen met de geschiedenis van de zoutwinning in zijn geboortestreek, Twente. Daar liet einde negentiende eeuw een baron ten voordele van de bevolking een waterput boren waar tot ieders verbazing pekel uit oprees. In « ZOUT » is alles weliswaar fictie, maar MR wilde toch wel waarheidsgetrouw blijven : welke kleren droeg men, welk schoeisel? Lange, goed gebouwde zinnen, of ook wel : goed ontsporende zinnen. « ZOUT » is een ode aan de excentriciteit en een magazijn vol tot de verbeelding sprekende zinswendingen. « De mist was als een hoepelrok van een vrouw die langzaam door haar knieën zakt » schrijft R, en samen met die mist daalt een algehele morele degeneratie over LENDE neer waarvan barones Agnes Christina, naakt achteroverliggend op haar naar lichaamsvocht stinkende fauteuil en lurkend aan een fles citroenjenever, de mascotte wordt.

Je kan het boek lezen als een commentaar op al diegenen die vandaag blijkbaar weer naar zo’n vanzelfsprekende het-is-wat-het-is-samenleving verlangen. 

DE ACHT BERGEN

Christenen planten kruisen boven op bergen, boeddhisten lopen eromheen. In de roman “DE ACHT BERGEN” (239blz) die Paolo COGNETTI vanuit zijn berghut in de Valle d’Aosta naar de toppen van het internationale literaire hooggebergte catapulteerde, komt een scène voor die in de Himalaya speelt. De hele roman is opgebouwd als een flashback, waarbij de schrijver vanuit die bergen terugblikt op zijn jeugd in de Italiaanse Alpen. In de bewuste scène legt een oude Nepalees aan de schrijver uit dat in het wereldbeeld van zijn cultuur het centrum van de wereld, de berg SUMERU ligt, waar acht kleinere bergen omheen liggen. Wie zal op het einde van zijn leven meer geleerd hebben, hij die de SUMERU beklommen heeft, of hij die de tocht langs de acht bergen heeft gemaakt. De tijd verstrijkt langzamer in de bergen en lijkt soms bijna stil te staan. Als je er na vele jaren terugkeert vind je er nog dezelfde stenen, bomen en stromen. De bergen lijken onze herinneringen beter te bewaren dan de stad. Hoe ouder je wordt, hoe meer waarde je daar ook gaat aan hechten. Daarboven in de bergen rijgen de seizoenen zich tot een eeuwige cyclus aaneen : lente, zomer, herfst, winter en weer lente. De beekjes blijven stromen, de wolken blijven komen en dat allemaal tegen de achtergrond van de eeuwige rotsen. Er rondwandelen is naar een kerk gaan. In de bergen zijn de mensen op zoek naar het geluk dat steeds weer achter een andere bergketen verborgen lijkt te liggen.

 

LESSEN IN CHEMIE

Calvin Evans en Elizabeth Zott zijn zielsverwanten, briljante scheikundigen in de roman “LESSEN IN CHEMIE” (382blz) van Bonnie GARMUS. Het leven is niet makkelijk voor een vrouwelijk scheikundige in de jaren vijftig. Het was een vrouw met een vlekkeloze huid en het onmiskenbare gedrag van iemand die niet doorsnee was en dat ook nooit zou worden. Calvin is een genie met een sociale handicap en heeft op jonge leeftijd een Nobelprijs op zijn naam staan. Deze man herkent uitgerekend het talent van de onophoudelijke doorzetter Elizabeth. Hij werkt één verdieping -en een wereld- verwijderd van Elizabeth in hetzelfde “Het Hastings Research Instituut” waar grensverleggend onderzoek grenzen verlegt. Haar ware interesse ligt bij abiogenese (de theorie dat het leven is ontstaan uit eenvoudige niet-levensvormen). Dankzij Calvin kan haar onderzoek een vlucht nemen. Maar Calvin sterft jong. Elizabeth wordt een alleenstaande moeder. Haar carrière lijkt voorgoed voorbij. Gelukkig is ze niet voor één gat te vangen en is ze vastbesloten om haar onderzoek zelfstandig voort te zetten en eindelijk academische erkenning te krijgen. Dit is een gewéldig, een heerlijk ontwapenend boek.

 

 

DE GOEDE DOKTER

 Er komt een dokter bij de dokter in het hoofdstedelijke ziekenhuis. De zinderende roman “DE GOEDE DOKTER” (280blz) van Damon GALGUT begint als een absurde grap maar eindigt in een tragedie. Dit is geen blijvertje denkt Dr Frank Eloff sceptisch wanneer zijn nieuwe collega-arts Laurence Wouters zich aanmeldt in het hoofdstedelijk ziekenhuis. Niemand snapt waarom Laurence vrijwillig naar deze plek is gekomen om zijn jaar gemeenschapsdienst als dokter te vervullen. De Zuid-Afrikaanse schrijver D.G. drijft gaandeweg de spanning op. De cynische Frank ergert zich mateloos aan het blakende optimisme van zijn kamergenoot Laurence, maar is anderzijds ook blij met het gezelschap. Pagina na pagina trekt de schrijver het wurgkoord strakker aan. Je voelt de tweespalt tussen beide dokters, maar ook hun verleden hebben hen gevolgd naar de wetteloze uithoek van een verscheurd land. “De goede dokter” is een sterke maatschappelijke kritische roman. Je kan hem ook als een western lezen : twee dokters houden elkaar in de zinderende hitte en met getrokken scalpel koortsachtig in het vizier. Met de lezer als likkebaardende toeschouwer.

DE AFSCHUWELIJKE EENZAAMHEID VAN MAXWELL SIM

Maxwell SIM is de man die we zelf nooit zouden willen worden. Een doodgewone loser, het hoofdpersonage in Jonathan COE’S roman “DE AFSCHUWELIJKE EENZAAMHEID VAN MAXWELL SIM” (413blz). COE schreef een briljante satire over de fundamentele eenzaamheid van de moderne mens in deze van communicatiemiddelen overvoede tijd. Het waargebeurde verhaal van Donald Crowhurst, een zakenman en amateurzeiler, gebruikt Coe als blauwdruk. Al snel besloot Crowhurst te doen alsof hij rond de wereld zeilde met een onzeewaardige trimaran. Hij hield een vals logboek bij. In de laatste bladzijden trekt J.C. de mat van onder zijn lezers weg wat hem een paar vernietigende recensies opleverde.

 

ORAKEL

Er mag die ochtend mist over het land, en daarvan waren Luca Wolf en Emma Reich, twee dolverliefden, de eersten die het achttiende-eeuwse zeilschip zagen liggen vlakbij een bloembollenveld bij de duinen. Dit schip noemde « ORAKEL » en de auteur Thomas OLDE HEUVELT gaf aan zijn roman ook de titel « ORAKEL » (460blz). Emma die meer durft dan Luca kruipt door een luik op het dek in het schip. Tot Luca’s verbijstering keert ze niet meer terug. Meer mensen gaan Emma die ochtend achterna, allemaal worden ze door het schip verzwolgen. Is dit een bovennatuurlijke verdwijning? Ook als je niet van bovennatuurlijke rimram houdt, staat het verhaal als een huis. Olde Heuvelt zet zeer doorleefde personages neer en schrijft erg natuurlijke dialogen, want zelf als de mensheid ten onder dreigt te gaan, blijft iedereen zijn nuchtere Hollandse zelf. Knap hoe O.H. met deze verslavende roman een taalkathedraal heeft gebouwd. Bloedspannende, heel enge roman met horrorscènes.

 

 

PLOTSELING, LIEFDE

Helemaal op het einde van zijn indringende roman « PLOTSELING, LIEFDE » (214blz) verklapt de 84-jarige Israëlische schrijver Aharon APPELFELD het geheim van goede literatuur. « Het juiste schrijven moest zijn als grootvaders boerenkiel : een eenvoudig hemd zonder enige versiering, prettig om te dragen ». A.A. houdt niet van mooischrijverij : zinnen moeten direct en ter zake zijn, zonder tierlantijntjes. « Plotseling’ liefde » is een rijke roman over leven, familie, liefde, schrijven en dood. ERNST, het hoofdpersonage, is er zich goed van bewust dat zijn geschriften niet deugen. Zijn veertig jaar jongere huishoudhulp Irène draagt hij meermaals op zijn geschriften te verbranden. Echt autobiografisch zijn zijn boeken nooit ; zijn eigen ervaringen timmert hij op ingenieuze wijze om tot fictie. APPELFELD kon zijn verleden niet wissen en zijn ouders en grootouders niet zomaar vergeten. Niet voor niets blijven in « Plotseling, liefde » de ouders en grootouders van Ernst en Irène levende wezens, ook al zijn ze al jaren dood. »Plotseling, liefde » is een literair pareltje dat zijn wortels vindt in zijn eigen leven.

GRAND HOTEL EUROPE

 Ilja Leonard PFEIJFFER, beoefenaar van de Japanse krijgssport aikido is de schrijver van GRAND HOTEL EUROPA (550blz). Het boek is deels autobiografisch, deels fictie. Je zou deze roman dan ook kunnen opvatten als een egodocument, het hoofdpersonage heeft immers ook dezelfde naam als de schrijver. Het boek leest als een zinnelijk reis- en geschiedenisboek, is megalomaan te noemen en barst haast uit zijn voegen. De laatste belangrijke playlist is een kunsthistorische : Pfeijffers geliefde en kunsthistorica Clio die op het spoor komt van de serie drie laatste schilderijen van de meesterschilder en bad boy Caravaggio. Grand hotel Europa is een grote, wellustige europese klassieker en rijke roman geworden. IP reconstrueert het meeslepende verhaal van liefde in tijden van massatoerisme, van hun reizen naar Malta, Palmaria, Portovenere en hun spannende zoektocht naar het laatste schilderij van Caravaggio. Elke zin in GHE is gedoopt in zowel heimwee als ongerustheid. Ondanks het beladen onderwerp leest deze grote europaroman als een trein. IP’s enorme taalvaardigheid en het plezier dat ervan afstraalt houdt je tot de laatste pagina in de ban. Een wondermooi boek, een verbluffend meesterwerk. 

KAFKA IS DOOD

Thijs FEUTH schreef “KAFKA IS DOOD” (184blz), een roman waarin hij bijna tweehonderd pagina’s lang een mens in een hond laat verankeren en daarbij het geestelijke menigmaal in conflict laat komen met het lichamelijke. Feuth  schrijft bijzonder melodieus en laat zijn zinnen elegant over het papier walsen, waarbij hij net zo frivool omspringt met zijn ideeën. Een terugkerend thema in zijn boek is de spanning tussen de mens als gemeenschapsdier en zijn drang naar individuële vrijheid. FEUTH is arts. Met dat beroep kan je je toch nooit helemaal aan de gemeenschap onttrekken? Onze maatschappelijke regels zijn niet meer vanzelfsprekend. Veel van zijn werk heeft te maken met oudere mensen met een verminderde weerstand, die daardoor vatbaarder zijn voor ziekte.”Kafka is dood” is enerzijds een grandioze filosofische spielerei maar het is ook een boek dat serieuze vragen stelt over wat identiteit precies is. En over de mens in de hond, natuurlijk, en omgekeerd. Hij voorziet ieder hoofdstuk van een grandioos grappige uitspraak van Frans Kafka zelve, o.a. “I’m a dog trappen in a human body”.

DE ZWEMMERS

Consternatie alom bij de ondergrondse zwemclub. Op de bodem van baan vier, net voorbij het afvoerputje, is een barst gesignaleerd. In deze sierlijke roman van Julie OTSUKA “DE ZWEMMERS” (144blz) duikt Alice op. Na een rijkgevuld leven -een liefdevol huwelijk- bevindt ze zich in een grijs wonderland. Het verband tussen Alice en de verontruste zwemclub moet de lezer zelf uitvissen. Vooral de wisselende vertelperspectieven maken indruk. “De zwemmers” lijkt wel het literair equivalent van schoonspringen : in een sprankelende flits voorbij, maar adembenemend. Julie OTSUKA blijft in haar zwembadroman de lezer altijd een lengte voor.

HET LITERATUURCONGRES

Van een piratenschat naar moordende rupsen : voor taalkunstenaar en schrijver César AIRA is het maar een kleine stap. Een pluim voor vertaler Adri Boon, die Aira’s wonderlijke taal ook in het Nederlands doet fonkelen in “HET LITERATUURCONGRES” (95blz). Patti Smith is fan van AIRA en als je “Het literatuurcongres” leest begrijp je waarom. AIRA creëert in amper honderd pagina’s een absurde wereld die volstrekt geloofwaardig is en bezigt daarbij een duizelingwekkende taal. Elke zin bevat valse bodems, elke alinea is een filosofische ode aan de fantasie. Een buitengewoon plezierig, veelgelaagd boek, een soort rechtlijnige gang die je voortdurend uitdaagt om er doorheen te rennen.

DE TREIN NAAR TIBET

Ik heb tijdens het lezen van een reisverslag zelden een dergelijke bron van informatie over het bezochte land gevonden. Het boek van Maja WOLNY “DE TREIN NAAR TIBET” (235blz) is zintuiglijk en vol avonturen en geheimen. Ze schrijft over Tibetaans boeddhisme, over de Chinese bezetting van dit land in 1949 met een uitvoerige kijk op de situatie in het dak van de wereld, over het groene keteldal Kathmandu, in de jaren zestig en zeventig de droomstad van de hippies, over de hemelbegrafenissen die in Tibet de populairste manier is om afscheid te nemen van een overledene, over de hoogteziekte waardoor je te weinig zuurstof krijgt en het einde van de ademloosheid moet afwachten, over het troebele water van de Ganges dat het vuur van de brandende stapels koelt en de rivier die het huis is voor de miljarden lichamen van hen die vóór ons leefden, over massages met te sterke handen die geen ontspannend gestreel veroorzaken maar beeldhouwen met een beitel waar je gebroken uit zal komen, over de vrouw die glimlacht en haar tong laat zien wat in Tibet een teken is van respect, over het Potalapaleis het meest karakteristieke gebouw van Lhasa dat in de zonnestralen wel een surreëel hoofdkwartier van de Tibetaanse goden lijkt, en over het met fijne neus beschrijven van de mensen met inheemse harten en hoofden.

“DE TREIN NAAR TIBET” is bijzonder leesmateriaal van een reis naar het Oosten, of het nu een denkbeeldige is of een echte, met een vliegtuig dat de vreugde van traag reizen wegneemt of met de trein op de Trans-Siberische, Trans-Mongoolse en Tibetaanse spoorlijn over tienduizend kilometers, twee continenten, vijf grensposten en acht tijdzones. Verrassende wendingen en ontmoetingen gegarandeerd.

SOMS LIEG IK

De vele plotwendingen in dit debuutboek “SOMS LIEG IK” (336blz) van BBC-journaliste Alice FEENEY zijn al verrassend genoeg, maar pas op het einde snap je waarom je er regelrecht bent ingeluisd.Tweede Kerstdag. Amber ligt in coma in het ziekenhuis. Ze kan niet communiceren, maar herinnert zich twee dingen heel goed : haar man houdt niet meer van haar en ze liegt. Soms. En soms heel veel zelfs.  Via flashbacks kom je te weten wat er in de weken daarvoor is gebeurd en waarom Amber vermoedt dat haar man en haar zus iets te maken hebben met het ongeluk waardoor ze in het ziekenhuis is beland. In deze literaire thriller wordt de  ware toedracht van Ambers herinneringen niet onthuld. Alfred Hitchcock zou dit een droomscenario vinden en een vrouw in coma is, zo blijkt, gevaarlijker dan je denkt.

DE MAN DIE HAAST HAD

Na twee succesvolle historische romans over het West-Vlaamse Elverdinge heeft Jan VANTOORTELBOOM het roer volledig omgegooid. “DE MAN DIE HAAST HAD” (144blz) speelt in Zeeuws-Vlaanderen en is een intiem, maar uiterst somber boek over iemand die denkt jong te zullen sterven en daarom niet wil leven.

Leon is zes wanneer zijn oppas Elsie van de zoldertrap valt en met een gehavende ruggengraat urenlang ligt te bloeden voor ze gevonden wordt. Hij bezoekt haar trouw elke zaterdag. Aanvankelijk omdat dat moet van zijn moeder, maar later omdat er tussen deze twee beschadigde mensen iets ontstaat : een verhouding van wederzijdse afhankelijkheid.

Euthanasie is indirect een thema in dit boek. JV is absoluut pro euthanasie en zegt dat als de medische wetenschap voor een raadsel staat en niet kan helpen de sterk lijdende de toestemming moet krijgen. Als JV  in die lijdenssituatie zat deed hij wellicht hetzelfde en gaf hij zichzelf de inspuitingen, zodat hij daarmee niemand anders hoefde lastig te vallen.Dit boek is een bijzonder pakkende roman, een boek voor fijnproevers, een roman die moest geschreven worden, een boek waarin de auteur iets van zichzelf kwijt wilde.

HEEL DE TIJD

Leo PLEYSIER betovert altijd met zijn bedrieglijke eenvoud. Ook in zijn boek “HEEL DE TIJD” (175blz). Een kleinood over het verstrijken van de tijd, over dode schrijversvrienden en vogels die een luchtballet opvoeren. Misschien wel om de dood op afstand te houden freewheelt Pleysier bijzonder jazzy van de ene anekdote naar het volgende fait divers, waarbij hij de gebeurtenissen verankert aan objecten die iedereen zich wel herinnert, zoals Tigra-sigaretten of een Zundapp-motorfiets. Wanneer hij het over de bekende Pelikan-gom heeft,  voor tweederde rood en de rest blauw, of over de potloodslijper in de vorm van een klein wereldbolletje, kun je alleen maar glimlachen. En trager gaan lezen, want Pleysier slaagt er bijzonder goed in de lezer in de kadans van zijn herinneringen te krijgen. Hij is een trage schrijver die trage lezers verdient. In het boek beschrijft hij hoe koeien gelukzalig kunnen liggen herkauwen en daarbij een zacht geluid maken. “Nirken” heet dat. Hoor jij in zijn boek het genirk van de schrijver?

ZIJDE

Alessandro BARICCO heeft al menig lezershart gesponnen met zijn subtiele novelle “ZIJDE” (106blz). Zijn liefdesverhaal met ondernemer Hervé JONCOUR die naar het verre Japan reist om zijderupsen te vinden, balanceert dan ook perfect op de ragfijne draad tussen zeemzoetig en exotisch. Zoals altijd kun je Baricco slordigheid aanwrijven - vaak heeft hij goede ideeën die hij slechts halfhartig uitwerkt - maar in ZIJDE vergeef je hem die paar misstappen. Zo is Joncours aankoop van het leegstaande huurhuis een doodlopende verhaallijn die elke redacteur zou schrappen. Baricco toont aan hoe dik dunne boeken kunnen zijn.

DRAAI JE NIET OM

Ooit was Beckomberga het grootste psychiatrische ziekenhuis van Europa. Het was gevestigd in een oud park. Nu worden er exclusieve woningen gebouwd. Svante Levander ging in deze idylle wonen, samen met zijn nieuwe liefde. Tove ALSTERDAL is schrijfster van de Zweedse literaire thriller “DRAAI JE NIET OM” (411blz). Eva kan moeilijk afstand nemen van haar ex-man Svante, tot hij op eenavond wordt vermoord en zijzelf wordt verdacht. Haar alibi is een bedelaarster, maar die is verdwenen. Eva gaat naar haar op zoek. Alsterdal’s boek wordt pas echt interessant wanneer ze maatschappelijke problemen of politieke conflicten geruisloos de overhand laat nemen. Waarom lopen psychiatrische patiënten in een welvaartsstaat verloren? Waarom is werkelijk niemand geïnteresseerd in het lot van Romazigeuners? Lees dit boek, het is spannend, virtuoos geschreven : dit is Zweedse crime op zijn best. 

 

HET GEHEIM VAN MIJN MAN

Wat vrouwen lijden kunnen. In het spannende boek “HET GEHEIM VAN MIJN MAN” van Liane MORIARTY (397blz) zijn de gevolgen niet te overzien. Wat zou jij doen als je op een dag een brief van je man vindt die je pas na zijn dood mag openen? Schone schijn staat voortdurend tegenover ondraaglijke, botte pijn, al komen de drie vrouwen uiteindelijk ook tot nieuwe inzichten. Moriarty gooit het verhaal voortdurend overhoop. Spannend is het zeker en je zult spontaan je eigen motieven beginnen te onderzoeken. Je kunt het boek maar moeilijk wegleggen. Het boek is een literair hoogstandje omdat LM de angsten die in elk van ons leven heel scherp en zonder veel gemoraliseer neerzet.

 

TEKEN VAN LEVEN

Laat ik meteen maar met die seksscène beginnen, dacht Frederik Willem DAEM wellicht toe hij TEKENS VAN LEVEN (333blz) op papier zette. Er hangt iets in de lucht, voel je, want na die scène gaan Andreas en zijn Hertje uit elkaar. Andreas slaat zijn tent op in zijn stamcafé. Hij stuntelt op de pooltafel, ouwehoert met verzekeringsmakelaar Eckhart en luistert naar de habitués die het hebben over de prijs van de benzine, voetbaltransferten en over bussen die nooit op tijd rijden. Zuiver economisch gezien is het stamcafé niet meer van deze tijd. Je moet als uitbater bereid zijn je café vorm te laten geven door de bezoekers. Het stamcafé helpt veel eenzaamheid en psychische klachten te voorkomen. De eenzaamheid wordt er collectief en draaglijk. Ook tooghangen is een essentie van op café gaan. Een nieuwe caféganger moet er zijn tijd voor nemen, geduld hebben en bereid zijn om te luisteren en toch duidelijk weten in welke discussies je wilt meegaan en in welke niet. En het belangrijkste is : van bier houden, natuurlijk, of van alcohol in het algemeen. Nog maar zelden lazen we een roman die zo knap in elkaar stak.

ZEGENINGEN

 Hoe verleidelijk rouw en verdriet ook mogen zijn, Caroline MINORS’ personages beseffen uiteindelijk in haar eigenzinnige verhalenbundel “ZEGENINGEN” (248blz) dat ze er zich niet in kunnen blijven wentelen. Wie weg wil van de doden moet de levenden omarmen leren ze en dus trekken ze zich op aan vrienden en onbekenden die soms onwetende redders worden. Dat ondervindt Thérèse die een vriendin vindt die naast haar eigen kind ook Therese’s baby kan zogen. Alle personages vinden zo iemand behalve de vertelster uit het autobiografische “ Tuin der droefenis”, het pakkendste en indrukwekkendste verhaal uit het boek. Ze is nog niet klaar met rouwen en kan dus nog geen afscheid nemen.

 

SCHITTERENDE RUÏNES

“SCHITTERENDE RUÏNES” (410blz) is in de loop van vijftien jaar ontstaan en keer op keer herschreven door Jess WALTER. Het is een verhaal over roem en het feit dat we er tegenwoordig allemaal naar streven te leven als een filmster, als een beroemdheid. Vijftien jaar lang polijstte de auteur zijn roman. Het resultaat is een loepzuivere diamant over de verwoestende werking van de onverbiddelijke tijd. WALTER smeedde vijf aparte verhalen op een vaardige en ingenieuze manier aaneen tot een magistrale roman over de genadeloze tijd die onze levens en liefdes tot schitterende ruïnes herleidt. Zijn belevenissen met ijdele Hollywoodproducent en leeghoofdige collega-scenaristen vormen de basis voor hilarische scènes en portretten. Aan “Schitterende ruïnes” werd lang gesleuteld. Het is een onvervalst meesterwerk geworden.

Haast je naar de Stedelijke bibliotheek om deze grootse roman te lenen. Je zult erin lezen hoe ons leven zich ontrolt, gecompliceerd en wreed én dichterlijk en betoverend tegelijk.

WOESTEN

Het lot speelt zowel in ons leven als in de literatuur een grote rol en dat doet het ook in Kris VAN STEENBERGES debuutroman WOESTEN (383blz), genoemd naar het West-Vlaamse dorpje in de buurt van Vleteren waar het grotendeels speelt. Woesten is vanuit vier vertelstandpunten geschreven. De schrijver is zich heel bewust geworden van het belang van vertellers. Mensen kunnen nog zulke goede vrienden zijn, ze zullen nooit weten wat de ander echt denkt. Woesten beschrijft op bijna naturalistische wijze de geleidelijke overgang van Elisabeths gezin en dat vanuit vier duidelijk onderscheiden vertelstandpunten : moeder, vader en de twee kinderen. Geen enkel personage bereikt ongeschonden het laatste hoofdstuk van dit boek, dat opvalt door een paar rake, beeldende scènes. Die waarin de Nameloze (een gehandicapte jongen) zijn verminkte broer in een rolstoel door het gebombardeerde Woesten rijdt ondanks alles wat hen overkomen is, geeft de schrijver hen toch een nieuw begin. Er rest hen niet veel maar met dat weinige doen ze wel iets.

Een boek om depressief te worden hoor ik je al zeggen. Nee, want het boek wilde het ook hebben over verwoesting en vernieling op menselijk niveau en had daarbij nood aan een setting. WO I bleek dan ideaal omdat het immers de eerste oorlog was waarin man-tegen-mangevechten niet meer voorkwamen.

 

 

MATERIAALMOEHEID

Voor een vluchteling is een smartphone belangrijker dan voedsel. Een uitspraak van Marek SINDELKA, het Tsjechische wonderkind dat MATERIAALMOEHEID (280blz) schreef. Een verschroeiend boek over twee vluchtelingen - broers - gevangen in een vagevuur, dromend van het Europese Utopia. SINDELKA wilde hen gestalte geven. Het is natuurlijk moeilijk om je als gegoede westerling te verplaatsen n het leed van iemand die uit een totaal ander werelddeel komt, iemand met wie je niet eens de taal deelt. Hij vroeg zich af wat we wél gemeen hebben, en dat is het lichaam. Zijn vertrekpunt werd : hoe werkt zo’n reis van duizenden kilometers in op ons vlees? Wat heb je nodig? Hoeveel pijn en honger en kou kun je verdragen? Hoeveel grenzen ze ook oversteken, ze zullen Europa nooit bereiken. SINDELKA is ingestort bij het schrijven van dit boek. Na hevige koorts stond hij plots dichter bij zijn personages dan hij wilde, voelde aan den lijve wat zij hadden ervaren. Geen pretje. Maar dat is juist de taak van de literatuur : via taal de brug naar de ander slaan, via woorden de vreemdeling dichterbij brengen en de vreemdelingencrisis op inventieve wijze documenteren.

 

TWEE WEKEN WEG

Met een gniffel en een glimlach volgt R.C.SHERRIFF, auteur van “TWEE WEKEN WEG” (352 blz) zijn kleinburgerlijke schepsels op hun jaarlijkse vakantie. Tradities bestaan louter omdat je ze in ere houdt. Al twintig jaar trekt het gezin Stevens begin september naar hetzelfde pension in het kuststadje Bognor. R.C.SHERRIFF beschrijft in een droogkomische stijl dat een welverdiende vakantie de nodige voorbereidingen vergt : een buurman, een buurvrouw en een kuier worden ingeschakeld om voor de kat, de parkiet, de bagage, de krantenafzegging te zorgen. Je voelt de evolutie in TWEE WEKEN WEG : eerst bijt de spot weleens door de regels maar met elk zonnig hoofdstuk leef je oprechter mee met de besognes van de elckerlykjes. En als SHERRIFF zijn pen toch in cynisme drenkt, dan doet hij dat om de nouveaux riches door de mangel te halen, de opkomende klasse van rijke industriëlen die wel geld maar geen smaak heeft. In tijden van pandemie, klimaathorror en kletsnatte zomermaanden blijkt Twee weken weg met zijn vrolijke toon het ideale slaapmutsje, een ideaal opkikkertje.

ALLES IS OK

“ALLES IS OKÉ” van schrijver Ivo VICTORIA (223blz) zou je kunnen lezen als I.V.’s afscheid van zijn moeder mevrouw Stevens, over hoe ze steeds verder wegzonk in de dementie tot ze onbereikbaar was geworden voor haar zoon, maar het is ook meer. Door de alzheimer van zijn moeder begon de schrijver meer en ander contact te hebben met haar. Enerzijds vervaagde ze, schrijft hij, maar tezelfdertijd doemde ze ook op. En hoe meer hij van haar zag, hoe meer hij van haar ging houden. I.V. is een scherpzinnig schrijver. Hij introduceert in zijn boek een tweede, gefictionaliseerde verhaallijn over het verleden van zijn moeder, over mevrouw Stevens die godsdienstlerares was, die nooit de strijd uit de weg ging en op de school waar ze les gaf was er altijd wel iemand die haar dwars zat. Je zou kunnen zeggen dat ze een klein leven leidde, maar ik denk dat ze het zelf wel als een groot leven ervoer. Een boek met knap opgebouwde scènes over mevrouw Stevens, zijn moeder.

De Mensengenezer

“Ik heb geen fantasie” is een bekende slagzin van Koen PEETERS, de auteur van “DE MENSENGENEZER” (319blz). Ook deze roman berust op ware feiten. Remi, een boerenzoon uit de Westhoek, is in realiteit een Leuvense hoogleraar, en de verteller die achter hem aangaat, is natuurlijk KP zelf. Niet alleen verraadt “De MENSENGENEZER” een scherp oog voor de dagelijkse gebruiken van de Westhoek en Congo, wat deze roman meer dan interessant maakt door zijn filosofische bespiegelingen die erin aan bod komen. Je bent gepredestineerd door de verhalen om je heen. Later gebeuren allerlei dingen in je leven. Je zet je af tegen je ouders, verhuist, maakt fouten, leert bij en stelt op een bepaald moment vast dat je je hele leven op dezelfde plek in een rondje hebt gedraaid. En misschien vind je dat niet zo erg. We zijn blinden die ons een weg proberen te banen doorheen het duister. Het is precies dat tasten dat het leven -en dit boek- de moeite waard maakt. Het is een stilistisch fonkelend boek dat een rijke en complexe geschiedenis en cultuur evoceert.

De Rustelozen 

“DE RUSTELOZEN” van Olga TOKARCZUK (442blz) , die enkele jaren geleden de Nobelprijs voor Literatuur won. Een prachtig boek vol bespiegelingen over eenzaamheid, reizen en dolende mensen. Verschillende bevreemdende verhalen worden door elkaar geweven:  van een moeder in Moskou die wegvlucht van haar zwaar gehandicapte zoon en alleen rondzwerft in de metrogangen, tot de zus van Chopin die zijn hart naar Warschau moet brengen. En bovendien is het een dikke turf, altijd een pluspunt.

Hoogteverschillen

Dit boek te lezen is een voorrecht, het te hebben geschreven is verbazingwekkend. Iedereen die een geliefde heeft verloren zou dit boek moeten lezen en herlezen en herlezen.

Oude rot Julian BARNES levert de laatste jaren almaar dunnere boekjes af, maar het niveau stijgt exponentieel : zijn ode aan zijn overleden vrouw vermijdt dankzij een briljante nevenschikking van thema’s de val van melige rouwroman. Zijn boek “HOOGTEVERSCHILLEN” (128blz) gaat over de dood van zijn geliefde vrouw, over de liefde, herinneringen, rouw en verdriet en past wel bij deze soms droevige tijden. Op enig moment, vroeg of laat, om de een of andere reden, wordt een van de twee weggenomen. En wat wordt weggenomen is groter dan de som van wat er eerst was.

 De Vreemdeling

“DE VREEMDELING” van Albert CAMUS (140blz) is één van zijn bekendste werken die nog steeds veel gelezen en besproken worden.  Het is zijn eerste boek waarin hij uitdrukking heeft gegeven aan het absurde levensgevoel dat kenmerkend is voor zijn kijk op het leven en op de mensen. Het is misschien zijn zuiverste boek, juist omdat het zo beknopt is en omdat het door de onontkoombaarheid van de gebeurtenissen en de onverbiddelijkheid van de ontknoping, die zich lang voor het einde in allerlei subtiele details aankondigt, een indrukwekkende illustratie geeft van dit absurde levensgevoel. Camu heeft een moraal opgesteld, volgens welke men trouw moet blijven én aan de schoonheid én aan de verdrukten. “Ne pas être responsabele du mal, soigner, comprendre telle est le morale”. In Camu zet zich de Franse traditie voort van een heldere en klassieke stijl.

 

TWEE WEGEN

De Noor Per PETTERSON heeft in zijn boek “TWEE WEGEN” (315 blz) duidelijk gemaakt dat niemand aan zijn levenslot ontkomt. Gezworen vrienden waren ze, Jim en Tommy. De twee mannen komen elkaar tegen op een brug. Het waren vroeger vrienden, maar hebben elkaar inmiddels al vijfendertig jaar niet meer gezien. Elk afkomstig uit een getroebleerd gezin vinden ze steun en troost bij elkaar. JIm mankeert een vader, Tommy een moeder. Ze gaan niet melig met elkaar om : kattenkwaad, een stiekeme sigaret, kortgerokte meisjes, dat zijn de dingen die vriendschapsbanden smeden. Maar de tijd is wreed. Jim geraakt in de psychiatrie, Tommy neemt met een knuppel wraak op zijn schopgrage vader. Toch is het Tommy die schijnbaar ontsnapt aan een grauw bestaan, terwijl Jim zich troost met een dagelijksvispartijtje. In korte hoofdstukken krijgen we het levensverhaal van elk personage, soms worden ze zelf aan het woord gelaten. Het levert een scala aan fijn verweven histories op die magnifiek en fenomenaal verteld zijn en soms naar de keel  en het hart grijpen. Als je maar twee romans per jaar leest laat dit er dan een van zijn. 

DE BEKEERLINGE

Het boek « DE BEKEERLINGE » van Stefan HERTMANS (318blz) is cruciaal en zal je ongetwijfeld beroeren. Het is het autobiografisch verhaal van Hertmans zelf, over de reis die hij in de voetsporen van zijn heldin HAMOUTAL heeft gemaakt en die hem onder meer naar Caïro bracht, waar zij haar kinderen zocht, en naar Cambridge, waar hij in een soort vergeetput voor onbruikbaar geworden documenten van de synagoge kon bekijken. Hertmans heeft met HAMOUTAL een heldin voor alle tijden gecreëerd die bijna duizend jaar geleden in zijn middeleeuws vakantiedorp Monieux en haar vroegere woonplaats de gruwel van de kruistochten ondervond.

Een groot verhaal door H. vertelt met een indrukwekkende verbeeldingskracht.

 

 

 DE ZWARTE MESSIAS

« DE ZWARTE MESSIAS » (295blz) is een prachtig boek van Chika UNIGWE. Een geschiedenis over de zwarte koopman Equiano, een Nigeriaan, die als gewezen slaaf en vooraanstaande abolitionist (activist tegen afschaffing slavernij) als kind ontvoerd werd, en zich vrijkocht in Engeland waar hij in 1792 trouwde met de blanke Susanna Cullen. Zij stierf in 1796 en haar dood brak hem ( hij stierf één jaar later). Door de niet zelden gruwelijke behandeling van de slaven, zijn worsteling met het christelijke geloof, zijn liefde voor Susanna en hun twee dochtertjes, zijn strijd tegen de slavernij, zijn bitterzoete ervaringen met vrijheid zowel als met racisme : UNIGWE laat geen uncle Tom tot ons spreken, maar evenmin een occidentalist avant la lettre. Wat zij, en Equiano, te zeggen heeft, komt zo beter tot zijn recht. De zwarte Messias is een roman die je binnenlaat in het ruim van slavenschepen en de achterkamers van de achttiende eeuw. Een boek dat blijft fascineren tot de laatste pagina.

 

DE ANGST VAN DE DOELMAN VOOR DE STRAFSCHOP

Toen hij zich ‘s morgens op zijn werk meldde werd monteur Joseph Bloch, die vroeger een bekende doelman was geweest, meegedeeld dat hij ontslagen was. Verwarring alom. Hij loopt weg en begint aan een zwerftocht door de stad. Zijn herwonnen vrijheid viert hij in burgerlijke stijl, zijn parcours ligt bezaaid met bizarre details die zich verhevigd aan hem opdringen. Peter HANDKE, Nobelprijs voor Literatuur in 2019, schreef “DE ANGST VAN DE DOELMAN VOOR DE STRAFSCHOP” (109blz) en knipoogt knap naar Kafka en Sartre en het thrillergenre en toont hoe hij met innovatief taalgebruik ophef veroorzaakt. Dit boekje, een moderne klassieker, is een breekijzer voor het brein. Het geldt als een perfecte introductie tot zijn oeuvre. Het boekje wacht op jou in de Stedelijke Bibliotheek.

 

Dicht bij jou 

Is haar eigen zoon - Zachary - gevaarlijk? Stephanie Maddox vindt in zijn slaapkamer een pistool. Ze loopt zelf gewapend rond als hoofd Interne Zaken bij de FBI. Ze ontdekt in « Dicht bij jou «  van schrijver Karen CLEVELAND(360blz) dat zoonlief een pion is ineen schaakspel waarin Russische spionnen en machtswellustelingen elkaar voor de voeten lopen. In deze stevige thriller vol angst en paranoia wordt de strijd tussen moeder- en vaderlandsliefde beslecht met een daverend slot. Heeft Zachary het nu wel of niet gedaan?

 

De Kolibrie

In het boek “De Kolibrie” (333blz) van Sandro Veronesi wordt Marco Carrera, die als kind een groeistoornis had “de kolibrie”genoemd, naar een van de kleinste vogels ter wereld. Marco lijdt een dramatisch bestaan met de nodige pijn, toch soms met vreugde en liefde, maar hij blijft toch in evenwicht. Hij heeft een hekel aan psychoanalyse, hoewel hij er zeker deugd van zou hebben. Sigmund Freud staat heel hoog in de achting van Veronesi. Veronesi heeft zijn talent en metier gebruikt om van “De Kolibrie” een geloofwaardige lofzang op het leven te maken. Zijn zinsbouw, de gave composities en de psychologische diepgang maken dat je Marco in je lezershart sluit, ook al vind je hem aanvankelijk maar een sul.

 

30 Dagen


Professor Fysica Robert VANDENBERGHE die bij onze NEOSclub reeds bewees een krachtig verteller te zijn heeft onder de schrijversnaam Bert BERGS, in tegenstelling tot de klassieke trilogie een quadrilogie van vier thrillers geschreven in de reeks “Marc Ackein en Sara Vits”. We stellen u hier zijn eerste van de vier thrillers voor, te weten “30 DAGEN”(261 blz). De andere thrillers hebben als titel “COKE”, “KOPIEKAT” en  “UIT BALANS” en zijn verhalen over chantage, fraude, drugs en moord in Gent. In “30 DAGEN” schrijft hij een verhaal over klassieke misdaadthema’s die steeds leiden tot de vreselijkste wandaad van de mens : MOORD. De auteur schreef een verhaal met vlotte dialogen en uitgebeelde karakters van hoofd- en nevenpersonages. Topspannend en met beeldende schrijfstijl. Kortom, het verhaal in een effectieve verteltrant is een feest en de uitkomst moet u lezen.

 

Wat een man is

We tippen voor het boek “WAT EEN MAN IS” van David Szalay (462blz), dat ingenieus geconstrueerd is, scherp en zuiver geschreven, waarin hij zijn  personages tot in de kern van hun psyche weet te doorgronden. Negen mannen in een verschillende levensfase die proberen te begrijpen wat het betekent om te leven in het hier en nu. Szalay trekt een lijn van de lente van de jeugd tot de winter van de oude dag. Een doordringend portret van eenentwintigste-eeuws mannelijkheid. Het komt allemaal samen in een boeiende, beeldrijke roman die blijft fascineren tot de laatste pagina.

 

De engel van Munchen

 “DE ENGEL VAN MÜNCHEN” van Fabiano MASSIMI (544blz) is één van de beste thrillers van 2020. De schrijver deed uitgebreid research voor deze fenomenale thriller. Hij schetst een indrukwekkend beeld van de tijd net voor Hitler aan de macht kwam. “De Engel van München” is niet zo maar iemand maar is het nichtje van Adolf H. Het werd dood gevonden in het appartement van A.H. Alles wijst op zelfmoord maar heel wat mensen hebben een goede reden om te denken dat het vermoord werd. Wie vermoordde Hitler’s nichtje, zijn enige geliefde? Een spannend misdaadverslaggever. Dit is geschiedenis.

 

De cirkel

Als er één roman is die je dit jaar gelezen moet hebben, is het “DE CIRKEL” van Dave EGGERS (448blz). “De Cirkel” heeft een niet mis te verstane boodschap : hou de internetgiganten goed in de gaten. Pik het niet langer dat ze in alle stilte zoveel kennis (en macht) over ons verzamelen. “Geheimen zijn leugens. Delen is mee-leven. Privacy is diefstal”. Het zijn de nieuwe leidraden voor ons toekomstige, volledig door sociale media beheerste leven.
Geen betere bron van ontspanning dan een goed boek lezen. Boeken om te ontdekken, voor en over jezelf, over liefde, leven en lust

 

Huid 

Als je Russell BANKS, de schrijver van “HUID” (423blz) nog nooit hebt gelezen dan wordt het tijd om ermee te beginnen. Het peilt de schimmige kelderverdieping onder het souterrain van de Amerikaanse maatschappij waar KID al een tijdje woont met verborgen onder zijn enkelband een gps-shop die zijn gaan en staan genadeloos registreert. Ondanks het delicate onderwerp - wanneer je ontdekt wat KID heeft mispeuterd, neemt je sympathie voor de ranzige jongeling een diepe duik - construeerde RB een knappe roman waarin alle morele clichés slim worden vermeden. “HUID” is een roman die je niet zomaar loslaat en die je doet nadenken over schuld en boete. Voor minder mag literatuur niet gaan, voor minder lees je niet.

 

 

 

Nachtouders

NACHTOUDERS van Saskia De Coster (376 blz) is een boeiende, beeldrijke roman die blijft fascineren tot de laatste pagina.  Een kind (Saul is zijn naam) krijgen kan spanning op een relatie zetten en heel ingrijpend zijn. Alhoewel Saul, een blond, Arisch godje, twee vrouwen als moeder heeft en een homo als spermadonor , toch ziet het ernaar uit dat hij een geweldige heteroseksueel is. Kun je het leren, een ander worden? Hoe moet de moeder zich verhouden tot haar zoon, haar bloedeigen niet bloedeigen zoon?Saskia DC heeft al jaren de koppigste, gezelligste en aantrekkelijkste pen van België.

 

 
Bezette gebieden

BEZETTE GEBIEDEN is weer een volbloed (426 blz) van Arnon Grunberg, een boek dat druipt van cynisme. Otto Kadoke, de grensoverschrijdende psychiater, past een alternatieve therapie toe die wonderwel ook nog eens bleek te werken. Zijn patiënte heeft een relatie aangeknoopt met een schrijver die een boek met halve waarheden, interpretaties en leugens over Kadoke heeft geschreven. Het boek wordt een bestseller. De reputatie van de psychiater wordt vernietigd. Hij mag zijn beroep niet verder meer uitoefenen ingevolge een arrest van het Tuchtcollege en besluit daarom naar Israël uit te wijken waar hij hoopt een nieuw leven te kunnen beginnen. Hij wordt er als verlosser onthaald.
Grootse literatuur die leeshonger opwekt.

 

 Het geheugenwoud

Tijdens een schaaktoernooi wordt de dertienjarige Elissa ontvoerd. Als ze wakker wordt zit ze vastgeketend in een kelder, waar ze ontdekt wordt door Elijah, een getormenteerde ziel die in zijn zelf gecreëerde “geheugenwoud” met zijn demonen vecht. Met “HET GEHEUGENWOUD” (416blz) heeft Sam LLOYD een bloedstollend boek geschreven over twee mensen die niet zonder elkaar kunnen, maar elkaar ook moeten bestrijden om te overleven.

 

Patricia

"PATRICIA” is een fascinerende roman over Astrid, een eventmanager waarbij de stoppen doorslaan. Ze vlamt weg uit de villawijk waar ze woont en laat haar zoontje achter. Op de snelweg komt ze bij haar positieven en wordt ze bevangen door paniek. De meester-stilist kruipt in het hoofd van een vrouw in crisis.Tommy Wieringa, een collega-schrijver van Peter TERRIN van wie we zijn boek “PATRICIA”(206blz) voorstellen, vindt dat PT schrijft zoals een diamantair zijn stenen keurt. Zijn woorden hebben een grote intensiteit, ze lijken geladen met een geheimzinnige kracht.

 

 

 
 

 

 Fietspechbijstandsverzekering

 

Dankzij onze samenwerking met Sportievak kunnen jullie als Neos-leden een fikse korting krijgen op de fietspechbijstandsverzekering van VAB.

Voor slechts 28 euro geniet je van het full-option pakket BeNeLux zonder beperking in aantal keren tussenkomst. Normaal kost deze verzekering 54 euro/persoon. Let wel: dit is geen diefstalverzekering van de fiets.

Een fietsbijstand kan voor e-bikes, stadsfietsen, sportfietsen en scooters (tot 50cc). Heb je meerdere fietsen? Dan hoef je slechts één aansluiting VAB- Fietsbijstand te hebben.

Met de fietspechbijstand heb je 24/24 dekking en hoef je je nooit zorgen te maken dat je met je fiets in panne staat en nergens heen kunt.

Informatie en instapdata: Je tekent in voor een volledig kalenderjaar. Er zijn twee data waarop je kunt instappen:

 Aansluiten?

Wil je inschrijven, gelieve dan 28 euro te storten op rekening van Neos Nieuwpoort BE24 7360 3451 0038 met vermelding van fietsverzekering ten laatste tegen 1 december. Begin januari zal de VAB-lidkaart rechtstreeks naar jullie via mail bezorgd worden. 

Voor onze leden die al vorig jaar betaalden in deze periode is het uiteraard nodig om te vernieuwen. (jullie kregen ook een mail van Neos-Nationaal.)

Vriendelijke groeten, we wensen jullie veel fietsplezier,

 

Bestuur Neos-Nieuwpoort

 

Je Neos Lidkaart is goud waard

 

 

 

  

 

Steun Neos met een gift

Met Neos ga je vaak samen op stap, gezellig genietend van de mooie dingen van het leven. Dankzij je Neos-club heb je altijd iets om naar uit te kijken, ontmoet je oude en nieuwe vrienden en beleef je samen nét dat ietsje meer. Neos wil doorgaan met het verenigen van senioren op lokaal vlak via prikkelende voordrachten, culturele evenementen en uitstappen aan de scherpste prijzen. Vind je het belangrijk dat nog véél meer mensen de kans krijgen om een bruisende pensioentijd door te brengen samen met gelijkgezinden uit hun gemeente? Stort je bijdrage als steun voor onze vereniging met 35.000 leden en bijna 220 lokale afdelingen. Neos heeft jouw enthousiasme en hulp hard nodig om haar missie te blijven waarmaken. Geef Neos wind in de zeilen en doneer een bijdrage, groot of klein, eenmalig of structureel, op rekeningnummer BE98 4263 1359 3193 onder vermelding van "Gift Neos".
Wil je graag je lokale club een duwtje in de rug geven? Vermeld dan bij je gift je lokale club (Bijvoorbeeld: Gift voor Neos Nieuwpoort) en Neos Nationaal doet de rest.

Belastingvoordeel: bij elke gift vanaf 40 euro ontvang je een fiscaal attest. Als je nog belastingen betaalt, kan je tot 45% van je gift recupereren. Met een donatie kleiner dan 40 euro zijn we natuurlijk ook heel blij. Iedere gift is welkom. Vragen? Mail naar emelie.pauwels@neosvzw.be  of bel haar op het nummer 02/212 24 95

Neos met een hart

Veel Neos-clubs steunen al jaren goede doelen en zijn bijzonder genereus maar ze lopen daar niet altijd mee te koop. De volgende twee jaren gaan we wél aandacht besteden aan dat engagement. Daarbij draait het niet in de eerste plaats om geld inzamelen, wél om sensibilisering, maatschappelijke activering, onze blik verruimen en ons openstellen voor de wereld rondom ons. Wij dagen onze 215 clubs uit om zich met tal van initiatieven actief betrokken te tonen bij mensen met een beperking, mensen in armoede en mensen die op zoek zijn naar een betere wereld.

Facebook

 We staan nu ook op facebook onder de naam neos-facebook (met een streepje)

 

Sponsors

 Deze sectie is voorbehouden aan sponsors die een jaarlijkse bijdrage van 100€ leveren aan het succes van onze club.

 

Waarvoor onze harte dank.