Lezing naar aanleiding van de publicatie van zijn boek. Het is een werk geschreven – in de eerste plaats – voor familie, vrienden, heemkringen en Vilvoordenaars. Het is het gevolg van boeiend opzoekwerk dat geleid heeft naar heel wat bruikbare en wetenswaardige informatie, maar het was geen wetenschappelijk onderzoek zoals 400 jaar geleden voorgeschreven door René Descartes in zijn “Discours de la Méthode”. Dit met een knipoog naar die vele klein- en achterkleinkinderen van Dr. Jan Guldentops die dat wel gedaan hebben, er geweest zijn en nagedacht hebben.

Als jonge systeemingenieur had Erik Guldentops het voorrecht om mee aan de wieg te staan van een bedrijf dat inmiddels is uitgegroeid tot een wereldspeler van formaat in de financiële sector. Daar was hij vroeg betrokken bij controle en beveiliging, en werd er later verantwoordelijk voor. Hij was één van de pioniers van cybersecurity nog voor die term was uitgevonden, en had een belangrijke invloed op de bancaire procedures, technologie en wetenschap voor de bescherming van financiële informatie. Bijna een halve eeuw later, na talloze reizen naar de Verenigde Staten en alle hoeken van de planeet, is en blijft hij geboren en getogen Vilvoordenaar. Geboren in het centrum, woont hij vervolgens in het Broek, het Faubourg, de Far West en het Kassei, en keert uiteindelijk terug naar de bron, dicht bij de Troost. Voor dit belangrijkste stuk erfgoed van de Stad is hij al meer dan 12 jaar actief o.a als penningmeester en als co-curator van de Kunsttentoonstelling. Hij was ook gedurende jaren Executive Professor aan de Management School van de Universiteit van Antwerpen. Met de ervaringen uit de bankwereld definieerde hij in 1991 wat later de wereldstandaard voor waardecreatie, risicobeheer en deugdelijk bestuur van ICT zou worden, en leidde hij tot 2006 de ontwikkeling ervan. Maar meer nog dan dat , is hij eerst en vooral, fier op zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen, en de grote Guldentops familie.