Van brouwers naar stokers en van stokers terug naar brouwers… De cirkel is rond

Donderdag 19 september, 14 uur. De 24 ingeschreven Neos-leden kijken belangstellend uit naar het combibezoek aan Whiskystokerij Molenberg in Blaasveld en Brouwerij Gouden Carolus in Mechelen mét bijhorende degustaties.Tijdens de busreis stelt Frank iedereen gerust dat we niet beschonken terug in Wijnegem zullen aankomen. De inhoud van de drie proevertjes beperkt zich tot 3x 20 ml. In Blaasveld aangekomen laat onze gids Bart ons kennismaken met de rijke geschiedenis van de whiskystokerij, een echt familieverhaal, zo blijkt.

Van 1637 tot 1914 maalt en stookt de familie Van Breedam graan tot jenever op de Molenberg in Blaasveld. In 1872 verlaten Louis Van Breedam en zijn zus de Molenberg en worden brouwers in Mechelen. Charles Leclef, vijfde generatie en huidige eigenaar, zorgt in 2010 voor een absolute primeur met de productie van een Belgische whisky.

Na de geschiedenisles vernemen we het fijne over het mouten, bezoeken we de stookruimte en horen we alles over distilleren.

En wat hebben we geleerd?...

• -          dat jenever vroeger gemaakt werd in een ‘lambiek’
• -          dat er hier alleen ‘Single Malt’ wordt gestookt, aanduiding die enkel mag gebruikt worden bij whisky gedistilleerd in één distilleerderij en met slechts één graansoort, namelijk 100% gemouten gerst
• -          dat whisky een distillaat is dat minstens drie jaar en één dag op eiken vaten heeft gerijpt en minstens 40% alcohol bevat
• -          dat het moutbeslag gedistilleerd wordt in zogenaamde pot stills (stookketels) in koper. De vorm van deze pot stills bepalen smaak en karakter van het distillaat.
• -          dat er per 200 litervat whisky 3000 euro accijns moet betaald worden en daarom de vaten afgesloten worden met een ferm dik slot
• -        dat de eerste ‘whisky on the rocks’ bekomen werd door frisse keien in een veldfles te stoppen …

Nu we er alles over weten, mogen we ook proeven. Ook daarvoor krijgen we extra tips. Met een warm gevoel in de mond, hier en daar ‘blozende wangetjes’ én ons mooi degustatieglas, verlaten we de stokerij en rijden 8 km verder tot in Mechelen.

Daar wacht onze tweede gids, Marc, ons op. Ook hier eerst wat geschiedenis.

Brouwerij Het Anker, gestart als kleine familiebrouwerij op de terreinen van het Groot Begijnhof, is inmiddels uitgegroeid tot een internationaal gekend commercieel bedrijf.

De oude recepten vormen nog steeds de basis van het brouwproces en een variëteit aan hop en kruiden brengt de bieren op smaak.
Het mouten zelf gebeurt niet ter plekke maar de mout wordt geleverd door een bedrijf uit Stabroek.Na een verklaring van de naam ‘het Anker’, brengt Marc ons naar de ingrediëntenkamer. Aan de vier basisingrediënten (water, mout, hop en gist) kan gelijk welk ingrediënt toegevoegd worden om smaak en karakter te geven aan het bier. “Eigenlijk alles waarvan men niet ziek wordt of dood gaat”, dixit onze gids. We stijgen naar de eerste verdieping waar we de brouwzaal bezoeken. Daar vernemen we dat het hele brouwproces in totaal 5 weken duurt. Het bottelen gebeurt op een andere locatie. Nog een twintigtal trappen klimmen en we komen tot op het dak van de brouwerij, met prachtig uitzicht over de stad Mechelen. Vroeger werd er daar gekoeld in openlucht. Nu gebeurt de koeling via een warmtewisselaar.Terwijl we onze (in totaal 200) trappen verder terug afdalen komen we te weten dat de oude mouterij nu gebruikt wordt als rijpingsmagazijnen voor de whisky van de stokerij. Je weet wel: 3 jaar en één dag! De geur van de whisky is hier duidelijk te herkennen. Na onze 2 gidsbeurten, is het nu tijd voor de degustatie van de Gouden Carolus (vernoemd naar Keizer Karel). We proeven (weer na extra degustatietips van onze gids) een tripel én een Cuvée van de Keizer. Mmm dat smaakt na al die leerstof en trap of en af…

We sluiten onze dag af met een maaltijd in de Brasserie Het Anker: een lekkere stoverij of visgerecht bereid met … ja Gouden Carolus, én vergezeld van een lekker … biertje. Gelukkig krijgen we nog een rijstpapje om de gaatjes te vullen en koffie of thee achteraf, zodat we niet àl te wankelend veilig terug op de bus belanden.

Zonder files bereiken we tegen 21 uur weer ons thuisfront.Het was voor iedereen een leerrijke, interessante, gezellig lekkere namiddag. Tot slot nog een extra dankjewel aan Annemie en Frank die de organisatie van deze uitstap op zich namen en aan Marieke voor de goede zorg voor het busvervoer.

Annie