Verslag “De geschiedenis van de kus” door Ilse Landuyt

Met "De geschiedenis van de kus " nam Ilse Landuyt ons mee doorheen de historische samenlevingsvormen van Plato tot vandaag. 

Plato ging uit van een tweehoofdig -vierarmig- en vierbenig gelukkig wezen dat door de jaloezie van de goden echter uiteengerukt werd tot twee individuen, twee helften. Hieruit ontstond het gezegde, op zoek zijn naar zijn wederhelft om tot een gelukzalige eenheid weer te keren. Ovidius raadde dan weer aan om in een kweepeer te bijten om een succesvolle eerste liefdesontmoeting te beleven. 

Een partner vinden was voor de Kelten, die een parentale samenlevingsvorm kenden geen probleem, binnen de gemeenschap kreeg je als twaalfjarige een man of vrouw toegewezen. Er bestonden drie relatievormen, je koos voor het samenleven voor 1 jaar en 1 dag of je huwde voor het leven ofwel trouwde je tot in de eeuwigheid. 

In de Middeleeuwen nam de kerk de wereldse macht in handen en werden strenge regels rond maagdelijkheid en celibaat van kracht. Als we op een schilderij een tafereel krijgen van het huwelijk en de eerste huwelijksnacht uit vroegere tijden, zien we symbolen als een brandende kaars, een waterkruik en een doedelzak die staan voor de mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen, met lachende toeschouwers en een ingetogen bruid. 

De Salische wetten, die in 1992 uit onze wetgeving zijn geschrapt, regelden de verdeling van de goederen bij een overlijden in adellijke kringen, de vrouwelijke nakomelingen werden hierbij benadeeld. 

In onze huidige tijd zijn er vele samenlevingsvormen. Er zijn opnieuw meer huwelijken en er is een dalende trend in het aantal echtscheidingen te merken.  

 Nu vinden koppeltjes elkaar ook via sociale media zoals Tinder.  

Aansluitend op de lezing werd op de jaarvergadering een vooruitblik gegeven op het komende werkjaar en werd de financiële toestand van onze vereniging toegelicht. 

We sloten de gevulde namiddag af met een toast op het nieuwe jaar! 

Maria