Daguitstap naar Zeeland  in Nederland op 14 juli 2021.

Met 30 Neos-leden reden we met de autocar naar Zeeland met op het programma een bezoek aan “Oesterij”  in Yerseke en het “Watersnoodmuseum” in Ouwerkerk.

Het bezoek aan de Oesterij begon met een degustatie van 3 verschillende oesters (één afkomstig uit de Landes, één Ierse en één uit Yerseke).

Na deze proeverij volgde de lunch met natuurlijk mosselen of huisgemaakte kreeftensoep. Dit werd door iedereen erg gesmaakt.

Toen volgde een deskundige uitleg door een plaatselijke gids over de oester.

De ‘oesterputten in Yerseke’ zijn typische Zeeuwse maritieme familiebedrijvigheden. Deze putten dienen om de oesters te zuiveren voor consumptie.

De gekende zeeuwse platte oester is na de strenge winter van 1963 vervangen door de huidige creuse, afkomstig uit de Japanse wateren.

Het oesterzaad (melk) zakt in juli/augustus naar de bodem en hecht zich op de voorbereide bodem.

De oestervissers verplaatsen de groeiende oesters regelmatig om de ontwikkeling te stimuleren. Deze schelpdieren zijn erg gevoelig voor watertemperatuur, licht en algen.

Na 3 – 4 jaar zijn ze voldoende gegroeid voor gebruik. Ze worden in de oesterputten gestort om ze te verwateren (zand). Daarna worden ze stuk voor stuk gecontroleerd en verpakt voor consumptie. In Yerseke worden in een 5-tal bedrijven Zeeuwse mosselen verwerkt. Deze worden gekweekt in de Waddenzee of worden geïmporteerd uit Duitsland of Denemarken. Ze worden tijdelijk gestockeerd in de Oosterschelde.

Bezoek aan Watersnoodmuseum.

Op 1 februari 1953 had er een grote overstroming plaats in Nederland, met 1836 overledenen. Dit wordt herdacht in het museum.

De Zeeuwse eilanden liggen in het mondingsgebied van Schelde en Maas. De eeuwenlange strijd heeft zijn stempel gedrukt op de geschiedenis, landschap en de bewoners.

 De grote vloed van 1953 gaf aanleiding tot de Deltawerken, voor de beveiliging van Zeeland tegen overstromingen. De oude dijken waren onvoldoende hoog en onvoldoende stevig. Dit in combinatie met een uitzonderlijke storm gaf aanleiding tot deze grote ramp.

In 1953 werden de zogenaamde Phoenix caissons (= grote betonnen constructies van 60 x 20 x 20 meter) gebruikt om de grote dijkbreuk in Ouwerkerk te dichten. Na het aanleggen van een nieuwe dijk en het wegpompen van het zeewater kwamen deze 4 betonnen caissons droog te liggen. Het museum ter herdenking van de ramp werd hierin ondergebracht. Er is ook aandacht voor de toekomst betreffend de opwarming van de aarde en de gevolgen hiervan voor de natuur.

Een leerrijke en aangename uitstap.  Merci Maria en Jacques.

Anny

Foto's: klik hier