Verslag reis Zinal en Sankt Moritz 14 tot 21 juni 2019

Vrijdag 14 juni 2019

Na een kort nachtje vertrekken we met 29 Neosleden uit Temse met de bus om 3:30u naar Zaventem.  Daar staan onze gidsen Philippe en Hilde ons al op te wachten met nog 36 Neossers uit Oost-Vlaanderen.

Het onweert als we in Genève landen en het motregent nog als we met de bus naar Zinal vertrekken.  Onderweg klaart het op en in de Val d’Anniviers schijnt zelfs de zon.  De weg van Sierre naar Zinal is spectaculair, onze dubbeldekker-met-aanhangwagen heeft moeite om de scherpe haarspeldbochten te nemen.  Verder is de weg soms zo smal dat er slechts 1 rijvak is en de chauffeurs uit tegengestelde richting even achteruit moeten om de bus door te laten.  En deze weg zullen we nog enkele keren op en af moeten!

In Hotel Les Diablons in Zinal krijgen we direct de sleutel en aansluitend ook het aperitief (de “bezinning” elke dag) en middagmaal.  In het hotel is ook een “Oekiweek”, voor gezinnen met heel jonge kinderen.  Wij krijgen in het restaurant een rustiger deel toegewezen.

Na de middag verkennen we het dal en wandelen langs de rivier.  Daar merken we al snel dat ook een “vlakke” wandeling in Zwitserland niet voor rolstoelgebruikers is, maar over een stenig en drassig pad kan lopen. 

Zaterdag 15 juni 2019

Het programma wordt een beetje aangepast.  Vermits de weg naar St-Luc en Chandolin versperd is, bezoeken we alleen Grimentz, hét bekende bloemendorp met nog veel authentieke houten huizen.

Het middagmaal wordt vandaag op hoog niveau geserveerd.  We nemen de kabelbaan naar de Sorebois, waar de kok van het hotel een barbeque aansteekt.  Wat een decor voor onze “bezinning”.  We kunnen zelfs buiten eten, tussen de majestueuze bergen.  Enkelen dalen daarna met de gids van Intersoc te voet terug af naar het hotel. 

Weer een fantastische dag.

Zondag 16 juni 2019 .

Met de dubbeldekkerbus rijden we weer langs de smalle toegangsweg de vallei uit, over Brig naar Betten.  Twee liften brengen ons naar het panoramisch restaurant vlakbij de Aletschgletsjer.  Na de maaltijd lopen we over een houten pad en tussen sneeuwmuren naar het uitzichtpunt waar we een volledig zicht krijgen op de gletsjer.  Adembenemend.  We worden er stil van en genieten met volle teugen.

We dalen weer af met de gondelbaan en er is nu transport voorzien voor wie het nodig heeft tot aan de grote lift.  Wie wat meer wil wandelt verder naar een volgende kabelbaan waar de bus ons weer ophaalt.

Maandag 17 juni 2019

Met spijt in het hart verlaten we Zinal, maar de Glacier Express lonkt.  Voor een laatste keer nemen we de weg naar Sierre en verder naar Brig.  De trein brengt ons langs lieflijke dorpjes, smalle kloven, een (nog) bevroren meer, grijze rotsmassa’s en hoge bruggen, kronkelend door de bergen tot in Sankt-Moritz.  Af en toe stappen we uit om even de beentjes te strekken en het landschap in ons op te nemen. Intussen genoten we ook van het avondmaal.  Deze treinrit was voor velen dé reden om voor deze reis in te schrijven en ze hebben het zich niet beklaagd.

Heel laat komen we in Hotel Stahlbad toe en nemen direct onze intrek in de ruime kamers.

Dinsdag 18 juni 2019

Wakker worden in Sankt-Moritz is een andere belevenis dan in Zinal.  Een groot luxueus hotel met ruimere kamers, maar ook meer een “stads”gevoel.  Huizenblokken, autobussen...

We maken een wandeling langs het meer en nemen de roltrap naar het oude stadsgedeelte met zeer mondaine winkels.  Prijzen vind je niet in deze etalages.

Na de middag nemen we de lijnbus naar het Flextal.  Drie paardenkoetsen brengen ons het autovrije dal in waar op een terras de koffie-met-taart klaarstaat. We wandelen nog even verder het rustige dal in en keren daarna terug met de koetsen en de bus.

Woensdag 19 juni 2019

Vrije voormiddag.  Wij maken een wandeling langs de Champfèrersee, anderen verkennen Sankt-Moritzdorf of zonnen wat op het terras.  Het blijft zonnig.

Twee Intersocbussen brengen ons na een vroeg middagmaal naar Italië.  We rijden over de Berninapas, waar we ook de “Bernina Express” zien, die in Tirano gewoon over de straat rijdt (!), maar eerst door een woest/lieflijk landschap spoort.

In Tirano bezoeken we het Santuario della Madonna van Tirano.  Overdadig versierd met barok beelden.  Eugène en Ronny, twee geoefende stemmen, zingen een duet.

Op de terugweg bezoeken we Poschiavo, het zuidelijkste dorpje van Zwitserland.  We kunnen in de kerk net op tijd schuilen voor de regen.  Die paraplu is dan toch niet voor niets meegereisd! 

Donderdag 20 juni 2019

We wandelen nog een laatste keer langs de oever naar het station van Sankt-Moritz en nemen de trein naar Monteratsch, even voorbij Pontresina.  Daar is een beroemde kaasmakerij.  Net op tijd voor de regen nemen we plaats onder de tenten.  Aan lange tafels wordt kaasfondue geserveerd.  Voor velen onbekend, maar zeer gesmaakt.

Een laatste kans om de benen te strekken.  De wandelaars verlaten de trein in Pontresina en nemen de bosweg terug naar het hotel.  Aan het meertje “Lej da Staz” overvalt ons een bui en schuilen we even in het restaurant voor drankje.  Toch moeten we door de regen verder en komen druipnat in het hotel aan.

Maar we mogen echt niet klagen : de weersvoorspellingen voor deze vakantieweek beloofden veel natter en kouder weer.

Vrijdag 21 juni 2019

Vroeg opstaan, want de bussen vertrekken om 8:00u naar Milaan.  We rijden langs de Malojapas en zien eerst nog het majestueuze hotel waar velen van ons als 14- of 17-jarigen nog verbleven.

In Milaan is het warm, te warm voor ons.  Na het middagmaal gidst Philippe ons door het oude centrum, daarna zoeken we een terrasje-in-de-schaduw op, of bekijken de modewinkels.

Ruim op tijd komen we aan in de luchthaven, maar moeten ons door de strenge controle toch nog haasten om op tijd in het vliegtuig te raken.

In Zaventem staat onze chauffeur al klaar om ons veilig in Temse weer af te zetten.

Wat een reis, wat een programma, wat een mooi weer, en wat een fijn gezelschap.

Veel stralende gezichten op de foto’s die intussen ook op de website staan

uw verslaggeefster   

Marleen