Donderdag 23 mei 2024: volgens mij leeft Neos Bree onder een goed gesternte wat het weer betreft. Tussen de vele regendagen door konden we weer opnieuw genieten van een prachtige, regenvrije dag.

In de voormiddag vertrokken we met 28 leden naar de viskweekvijvers van Vandeput in Zonhoven. De gids was goed voorzien van audiosystemen.
De viskwekerij ligt in het grootste vijvergebied van België, de Wijers. In dit aaneengesloten vijvergebied tellen we maar liefst 1175 vijvers op ongeveer 700 ha water omgeven met riet en duizenden kilometers slootjes en beken die de vijvers van natuurlijke watertoevoer voorzien.
Ze kweken vooral schubkarpers voor visvijvers in binnen-en buitenland.
Tijdens een mooie wandeling in de prachtige natuur ontdekten we het reilen en zeilen van de kweekvijvers.
Zonhoven heeft ook een adoptievogel: de roerdomp, voor Bree is dat de grauwe klauwier.
De karpers worden gekweekt op eigen bodem met eigen mannetjes en wijfjes zodat ze zeker zijn van zuivere soorten zonder ziektes.
De karpers verblijven in grote vijvers die overdekt zijn met een ingenieus dradensysteem dat de reiger, aalscholver en andere slokops moet weren.
De vissen worden voorzien van de nodige zuurstof en worden bijgevoederd met “knepkes”. Een “stuw” regelt de hoogte van de vijvers zodat het water nooit te laag staat of overloopt. De uitgangen van de buizen zijn afgedicht met draad om te vermijden dat de vissen ontsnappen.
De vissen worden vervolgens bewaard in grote vijvers volgens grootte.
Als de schubkarpers volgroeid zijn worden ze per vrachtwagen in speciale bakken van 1000l per stuk vervoerd naar hun bestemming. De klant kan zelf kiezen hoe groot en zwaar de vissen moeten zijn. In de bakken is er zelfs zuurstofvoorziening die apart in de cabine van de vrachtwagen kan bediend worden. Deze vissen worden echt goed verzorgd.
We genoten van een heel interessante rondleiding in deze wondere wereld van de “visvijver”.
Van al dat stappen kregen we natuurlijk honger en we vertrokken met de bus naar restaurant “De Pits” in Zolder. We hadden al een schitterend uitzicht over het circuit waar al vele wagens rondtoerden. We genoten allemaal van een lekkere soep, zalm of stoofvlees en chocomousse of ijs. De bediening was vlot, het eten heel lekker.
We waren weer opgeladen voor ons bezoek aan het circuit van Zolder. De gids kwam ons in het restaurant afhalen.
Oorspronkelijk werden er F2 wedstrijden georganiseerd, later ook formule 1 waar in 1973 zelfs de Grand Prix van België werd georganiseerd. Regelmatig werden de bochten of chicanes aangepast omwille van de veiligheid van de piloten.
In 1982 gebeurde er een zee spijtig ongeval want Gilles Villeneuve van Canada verloor hier het leven bij een crash tegen Jochen Mass. Een drama voor Ferrari. Groot was ook de verwondering van onze gids toen ze hoorde dat Stefan Bongaerts destijds het standbeeld heeft ontworpen ter ere van Gilles Villeneuve. Er werd natuurlijk geposeerd want Stefan was in onze groep aanwezig en samen met onze fiere Breese kunstenaar hebben we dit moment natuurlijk op foto vastgelegd.
Het valt op hoe dicht de huizen bij het circuit staan. Maar vroeger wilde men het hele gebied eerst verkavelen maar dit ging niet helemaal door. De gemeente Zolder is eigenaar van het circuit. Niet te geloven dat dit hele complex wordt bemand met vrijwilligers en wordt gerund door de vzw van het circuit. Op grote wedstrijden zijn er zelfs tot 200 vrijwilligers aanwezig.
We bezochten ook het hart van het circuit: de beveiligingskamer met de racecontrole. Iedere bocht wordt nauwkeurig in het oog gehouden en we konden met eigen ogen zien hoe snel de pechverhelping aanwezig was bij een stilstaand voertuig. Ook is er steeds medisch personeel aanwezig dat momenteel een plek heeft gekregen in de nieuwe velodroom.
De veiligheid van het circuit wordt aangegeven met gekleurde vlaggen: groen is ok, geel is gevaar, rood voor stoppen met racen.
We wandelden verder langs het circuit en mochten getuige zijn van een piloot die net in zijn racewagen stapte, allemaal zeer goed beveiligd en weinigen onder ons kunnen op deze manier nog in een auto kruipen, zo smal!
Ondertussen raasden de auto’s, allemaal speciale vergunninghouders, met veel lawaai over de baan. Er waren prachtige wagens tussen, dat mag gezegd. De ferrari met kapotte ophanging zal wel een flinke duit mogen neertellen voor de herstellingskosten.
We wandelden nog verder naar het BMX-circuit dat werd opgericht door Marc Wauters. Ook dit circuit wordt volledig onderhouden door vrijwilligers. Het circuit is 250m lang met steile starthelling en vele bulten. Misschien kunnen we later de renners eens bezig zien. Het circuit is vrij toegankelijk, dus eens tof om met de kleinkinderen naar te gaan kijken.
Moe maar voldaan stapten we weer in de bus.
Het was weer een prachtige dag met enthousiaste gidsen die ons wegwijs maakten in de “viswereld” en de wereld van het snelle “autocircuit”.
We kijken weer uit naar de volgende activiteit.

Verslag: Lisette Donders
Fotoreportage: zie 'Fotoalbum' op deze website