Dinsdag 7 mei 2024: de weersvoorspellingen voor deze dag waren niet zo goed. Iedereen gewapend met regenjas en paraplu. Maar…we startten de dag droog en dat is zo gebleven met nog een lekker zonnetje in de namiddag erbovenop. Wat een geluk met het weer!
In de voormiddag vertrokken we met 44 leden naar het softfruitbedrijf van Albert Royakkers in Kinrooi.
We werden hartelijk ontvangen door de eigenaar. Albert is samen met zijn zoon de trotse eigenaar van het bedrijf vanaf 1985, en maar liefst over een domein met een totale oppervlakte van 8,5 are. Als kind van een gezin met maar liefst 11 kinderen heeft hij geleerd wat werken is en dat rekening houden met elkaar ook zeer belangrijk is. Hij is een gepassioneerd verteller met hart voor zijn bedrijf en voor de plukkers die er werken.
De hoofdteelt van het bedrijf zijn aardbeien. Ze telen ook nog zwarte bramen en blauwbessen. Maar wegens de moordende buitenlandse concurrentie worden volgend jaar de blauwbessen afgebouwd.
De Belgische aardbeien zijn wat duurder maar lekkerder van smaak dan de buitenlandse soorten.
In het bedrijf worden enkel beschermde teelten gekweekt: afgedekt met plastic of in serres.
De pluk vindt plaats van april tot december.
De meeste planten komen toe en worden in diepvries van -1,5°C bewaard tot ze ontwaken buiten de diepvries en in potjes worden uitgezet in een grond van veen en kokosgruis. Een ingenieus systeem zorgt voor verwarming, water, toevoegen van meststoffen, CO2, sproeistoffen en een eigen waterwinning met een put van 22m diep. Dit water is ijzerhoudend maar het ijzer wordt gerecupereerd voor de planten.
Aardbeienplanten gedijen het beste bij een dagtemperatuur van 22°C met wat koudere nachten.
De bestuiving gebeurt door bijen of hommels, gebracht door een imker of in bulkdozen aangekocht.
Het plukken gebeurt altijd manueel, meestal buitenlandse plukkers die worden gehuisvest in een spiksplinternieuw gebouw van 2 jaar oud. In piekperioden zijn er wel 40 à 50 plukkers aanwezig. Deze mensen komen niets tekort in het bedrijf. Er wordt ook goed gezorgd voor hun wettelijke verplichtingen, ziekenzorg….
Als de aardbeien en bessen worden geplukt wordt ieder bakje van een code voorzien zodat bij eventuele opmerkingen altijd de link naar het moederbedrijf kan worden gelegd.
In het bedrijf staan 210.000 aardbeiplanten en 14.000 bramenstruiken. Er wordt niet gekozen voor frambozen omdat het plukritme moeilijk te combineren valt met de andere plukmomenten.
Er wordt alle dagen geplukt in een rolsysteem: aardbeien om de 4 dagen en bramen om de 5 dagen.
Wat een organisatie, we komen ogen en oren tekort!
Na de rondleiding genieten we in de cafetaria nog van de lekkere aardbeien en bramen. Wie wil kan aan de automaat nog verse bakjes meenemen voor thuis.
Voldaan terug naar de bus en op weg naar Le Papillon in Kinrooi voor het middagmaal.
Het was een heel vlotte bediening en iedereen heeft lekker gegeten.
De chocomousse was wel een beetje aan de late kant zodat we moesten rushen om nog een beetje op tijd in Thorn onze gidsen te ontmoeten voor onze rondleiding ter plaatse.
Heer Ansfried was de heer van Thorn. Zijn vrouw stichtte met zijn toestemming de eerste abdij van Thorn waar hun dochter Benedicta de eerste abdis van werd.
In de abdij (het Stift) leefden maximum 20 stiftdames. Ze waren allemaal van adellijke origine en moesten dat kunnen bewijzen door verificatie van 16 kwartieren met hun wapenschilden, dat is ongeveer teruggaan tot de 4de generatie. Deze stiftdames leefden een sterk religieus leven, meer een retraite. Ze hoefden geen gelofte af te leggen, de abdis wel. Ze mochten dus vrij bewegen, trouwen, …. Ze droegen een wit habijt met zwart overkleed en kap.
Later kwam Thorn onder toezicht van de Fransen in de Franse revolutie, toen werden ook alle huizen wit geverfd. Er werd een aanvraag ingediend voor aanpassing van de kleding van de stiftdames naar witte kleding, deze aanvraag en toestemming heeft 200 jaar overbrugd!
Later werd Thorn ook bekend door een gerenommeerde fanfare. De pastoor wenste meer religieuze muziek en dat werd een kentering waardoor de fanfare werd opgesplitst in “bokken” en “geiten”. De ene ging in de gedachtegang van de pastoor mee, de andere ging zijn eigen weg. Deze splitsing werd een echte vete waardoor jongens en meisjes van diverse verenigingen zelfs niet met elkaar mochten trouwen. Later werden de plooien gladgestreken en nu werken ze weer goed samen.
We maken nog een mooie wandeling en bewonderen de laatste van de 7 “immuniteitspoorten”, een foto van de groep mocht natuurlijk niet ontbreken hier.
Daarna bezochten we de prachtige kerk met het koor van de stiftdames, de schatkelders, de graven, oude beelden en zoveel meer. We waren er allemaal van overtuigd dat Thorn beschikt over een prachtig bewaarde kerk, zeker de moeite om te bezoeken.
Na de rondleiding streken we neer bij de Pannenkoekenbakker om te genieten van een lekkere pannenkoek, een koffietje of een stevige pint.
Sommigen maakten nog een wandelingetje door het dorp.
We genoten met zijn allen weer van een schitterende dag met een fijne lentezon.
Ook nu kijken we weer uit naar de volgende activiteit.
Verslag: Lisette Donders
Foto’s: https://photos.app.goo.gl/ZudKt77YhhiFVhxM6 |