In deze lichtvoetige monoloog vertelt de actrice over de relatie met haar eigen moeder. Hun gezamenlijk pad liep niet altijd over rozen. Het was eerder een grillig parcours met vallen en opstaan. Karins moeder slikte namelijk jarenlang pillen alsof het snoepjes waren. Elk pijntje, al dan niet ingebeeld, nam buitengewone proporties aan en bestreed ze met overdreven veel medicatie.