Fred Delfgaauw neemt ons mee naar het Haagse straatje waar hij is geboren. Een doodlopend straatje, met achterin een enorme muur, waar mensen met verschillende geloofsopvattingen gewoon naast elkaar woonden. De muur staat symbool voor de vrijheid van anders denken en geloven die kenmerkend was voor de bewoners. Twijfel en verdraagzaamheid hebben plaats moeten maken voor zeker weten en verharding.

 

In Paradijsvogels zoemt Fred Delfgaauw in op figuren die aan de zelfkant van de samenleving staan. Kleurrijke types die gepokt en gemazeld zijn door het bestaan en met leedwezen terugkijken op de dagen van weleer. Moderne paradijsvogels waarvan je de schoonheid pas kan zien als je ze met liefde tegemoet treedt. We kunnen rekenen op een voorstelling waarin humor en ontroering zo dicht bij elkaar liggen, dat het schuurt. Een meesterverteller en maker van een unieke vorm van totaaltheater met poppen, weet zijn publiek opnieuw te boeien.