Neos Hoeselt opteerde voor een uitstap naar de grensstreek met Frankrijk van de provincies Namen en Henegouwen. Een hele trot eigenlijk; de afstand viel nochtans mee, want het bestuur verraste de deelnemers onderweg op een koffie met authentieke Hoeseltse croissants.
Eerste bestemming was Brûly-de-Pesche.  Brûly-wat ???
Een onooglijk dorpje, afgelegen in een mooie bosrijke streek waar Dolf–met-de-snor tijdelijk het hoofdkwartier, zijn “Wolfsschlucht”, installeerde voor zijn campagne tegen Frankrijk. Ongeveer 28.000 niets vermoedende inwoners van de streek kregen exact 2 uur tijd om hebben en goed te verlaten zonder enige uitleg. Een vredige rust is er nu teruggekeerd, maar de bunker van 600 ton staat er nog onwrikbaar stoer Duits te staan. In twee recent gerestaureerde chalets zorgde de toeristische dienst van Couvin dat de herinnering aan oorlog, bezetting en weerstand levendig blijft.
Een prima film (van VTM) en uitgebreide documentatie tonen aan dat Wallonië een tandje bij steekt voor zijn toeristen, voor ons dus.
Het weer was frisjes met af en toe een discreet zonnetje maar dat belet natuurlijk niet dat een mens honger krijgt zo tegen de noen. Op naar Brasserie Jeanne in Couvin, waar we zeer lekker gesmikkeld hebben en waar het bewijs geleverd werd dat een lunch zonder frietjen of kroketten best lekker kan zijn. Griekse rijst, orzo, een pasta eigenlijk, leverde het overtuigend bewijs.
Zie de andere bijlage: sommige deskundige fijnproevers zijn ‘verkocht’ voor de Orzo. Proberen !!!
Couvin heeft statige burgerwoningen uit hardsteen van de streek, maar de ‘grandeur’ van weleer is over…
De Fonderie Saint-Roch (kachels, foyers, radiatoren) is dicht en ook de tennisracket Donnay kennen we enkel nog van naam. Het kan verkeren; ook in Couvin…
Omstreeks 15 uur klopten we aan op het kasteel van Chimay,  gedurende 1000 jaar ononderbroken bewoond door de voorouders van de Prinsen van Chimay.
Vier grote families hebben elkaar opgevolgd en onderhouden de locatie, het opmerkelijke interieur en blijven muziek en cultuur hoog op de agenda houden. Interactief meertalig bezoek met een iPad (!) en een driedimensionale voorstelling in het kasteeltheater maakten indruk. Wat doet een mens verder in Chimay ? Je moet volstrekt tegendraads (tërwjès) zijn om de plaatselijke trappist niet terdege uit te testen. De abdij van Scourmont, waar ze het gezegende goedje brouwen kan niet bezocht worden; de enige piëteit tegenover vader abt die ons overbleef was proeven - blind proeven weliswaar - maar ’t was wel lekker en we hadden een BOB bij. Ook vandaag had onze voorzitter zich intens ingeleefd in de esbattementen rond Brûly-de-Pesche en ware het niet dat hij – gelukkig - overleden is, ze zou zelfs Hitler bij zijn linkeroor als sinistere getuige opgevoerd hebben. Ook Chimay heeft ze binnenstebuiten gekeerd met linken naar ’s Herenelderen en de adellijke familie de Croy.
Op de terugweg kregen we wat regen met een prachtige dubbele regenboog, die ons kilometerlang ten geleide huiswaarts voerde. Wat kan natuur mooi zijn in de lente; alle tinten fris jong groen op één plaatje met de bloeiende meidoorn als flamboyante uitschieters en een donker dreigende lucht gekroond met een regenboog. Schitterend !