Anne Provoost spreekt over haar boek in wording ‘Kinderen van de IJzer’. De schrijfster voelde zich aangesproken door het verhaal van de grootscheepse actie die de Belgische overheid organiseerde voor de kinderen uit de frontstreek: de evacuatie naar buitenlandse kolonies. Ze vernam het verhaal van haar grootmoeder, Anna Vandewalle, zelf een koloniekind, die gedurende de oorlogsjaren en langer (1915-1919) in een kolonie in hartje Parijs verbleef. De schrijfster reconstrueert deze periode op basis van de mondelinge getuigenissen en op basis van de opzoekingen die zij deed o.a. in de Parijse kloosters. Ze stoffeert haar verhaal met tientallen foto’s.