Wandeling 1 maart 2022, De Vier Uitersten 

Op deze dinsdag komen 21 mensen op de ontmoeting. Enkelen zijn er per fiets, anderen met de wagen.  Behalve aan de kerk, komen er aan “De Vier Uitersten” nog enkele bij aan de groep.  De benaming van de wandeling duidt op: “een aantal woningen die ver van het dorp Beerse verwijderd zijn  en die staan op de hoeken van het Ossengoor en de Vossenbrugstraat”.  

Aan de kerk, om 14u00, start de groep. De bedoeling is om eerst, per wagen, naar de wandellocatie te rijden  en daarna de wandeling te beginnen. We starten op de Vossenbrugstraat en gaan links naar het zandpad. In  de wei, op dit kruispunt, zijn nogal wat dieren, waarbij ezels er wel zijn. In dit zandpad komen we snel aan  een betonverharding, maar ervoor, gaan we rechtsaf naar de kleiput toe. Hier in de omgeving zijn er  meerdere putten gegraven, alle voor het uithalen van de klei. Daarmee maakt men stenen voor het metsen  van bouwwerken.  

De dienst Toerisme van Beerse heeft een folder gemaakt voor deze wandeling. Op het voorblad werd een  foto gezet van de uitzichtstrook die een beeld geeft van de grote kleiput.  

Nadat de put voorbij gegaan werd komen we tot een zandweg en draaien we rechts. We komen terug op de  Vossenbrugstraat en zien de “Paddentrek” erop staan. Een 50-tal jaren geleden was hier nog een stort, waar  meerdere bedrijven en particulieren hun stortmateriaal brachten. Wat er in de grond “gevangen” zit is, na  het horen van de aanwezigen, van geen beste betekenis.  

We gaan er links, de Lemmerstraat voorbij en wandelen tot het bos opnieuw begint. Rechtsaf is er een  vertrek van een nieuwe wandeling. Het is een tocht van 3,50 km recht door de bossen. De rustige trek wordt,  bijna, geëindigd door een rechtse bocht. We gaan naar een rustoord, vroeger gemaakt door de nonnen die  hier ook wandelden. De foto’s boven, geven een beeld van het oord met de aanwezigen ter plaatse. Als je  links gaat, in plaats van rechts, kom je terug aan de rijweg en het laatste deel van de wandeling. We gaan aan  het huis van dokter Poels, en ook van zijn dochter, ook een dokter Poels.  

Dat laatste kort stukje wandeling, heeft een onaangename klus. Pas waren er nog twee  stormen, waarbij bomen konden neerstorten. Ook hier was dat zo. Marcel, de  

ploegleider, spreekt van een “probleem” waarbij de ganse groep terug moet. Er lag een  populier over de weg en die maakte een obstructie. Er wordt een plek gekozen om een  overgang en tegelijk een doorgang, te maken. Daarvan wordt een foto genomen: je ziet  hoe de aanwezigen geholpen worden voor het oversteken van deze obstructie.  

Op deze ludieke actie na hebben we de wandeling goed doorstaan Daarom zien we uit  naar een volgende instructie van Marcel en starten dan opnieuw een wandeling  

Willy Thys