Op donderdag 26 april 2018 ging Neos Herzele naar de Hel van het Noorden en bezocht de plaatsen Vimy, Notre-Dame de Lorette en Arras.

 

Met 44 leden (eentje diende forfait te geven) vertrokken we 's morgens vroeg met de luxe autocar richting Frankrijk. Natuurlijk ontmoetten we onderweg de gebruikelijke file vooraleer we de autostrade konden oprijden in Wetteren.

 

Net voor de Franse grens, in Marke, stonden heerlijke koffie en thee met croissants en koffiekoeken voor ons klaar. Een beetje extra energie voor deze dag was immers geen overbodige luxe.

 

Intussen hadden we onderweg ook onze zeer gemotiveerde en deskundige gids, de heer Dirk Boone, opgepikt. Hij vergezelde ons gedurende de ganse dag en voorzag ons overal van interessante en verklarende commentaar zonder daarbij te verzanden in overbodige details.

 

In Vimy hielden we halt en bezochten het majestueuse monument ter herdenking van de duizenden Canadese soldaten die er sneuvelden. Ze namen deel aan de slag van Vimy (beter bekend als de "Battle of Vimy Ridge") die plaats  tussen 9 en 12 april 2017.  De enorme tragedie die zich hier afspeelde in 1917 maar ook de wijze waarop ze wordt in herinnering gebracht door een monument van die grootte, met een dergelijke esthetiek en de manier waarop het tot stand kwam riepen heel veel bewondering op bij onze leden. Daarna bezochten we ook nog een deel van het immense stukje gewezen slagveld, getekend door kraters van ontploffingen en bominslagen, waar we door de loopgraven konden wandelen en enig idee konden krijgen van de manier waarop ze in die tijd werden geconstrueerd én gebruikt. Iedereen besefte dat de grootte van de indruk die men hier opdoet slechts een fractie kan zijn van de immense dimensie van alles van wat zich hier heeft afgespeeld.

 

Op kleine afstand van Vimy ligt de begraafplaats van Notre-Dame-de-Lorette, de grootste militaire begraafplaats van Frankrijk. Ook hier hielden we halt en hadden we een mooi zicht op de basiliek en de toren die op het kerkhof werden gebouwd. We wandelden doorheen de "Ring of Remembrance" waar 600.000 namen op de wanden staan geschreven, namen van omgekomen soldaten van 40 nationaliteiten. Het liet velen niet onberoerd te beseffen welke zee van tranen dit leed moet hebben gecreëerd. Het feit dat zoveel namen bekend voorkomen als zijnde namen "van bij ons" imponeerde des te meer.

 

Intussen had de chef van Restaurant La Rapière op de Grande Place van Arras zijn best gedaan om niet alleen de tafels piekfijn te dekken en water en wijn klaar te zetten maar ook om een fijne drie-gangen-maaltijd klaar te maken. Op het moment dat we er aankwamen stond bijgevolg alles voor ons klaar in zijn gezellig restaurant.

 

Alles verliep precies volgens het geplande tijdsschema en bijgevolg kon onze groep zich ook precies op tijd aanbieden in de Carrière de Wellington. 

In groepjes van 17 personen, begeleid door personeel van het museum en voorzien van (niet altijd passende) attributen kon iedereen de ondergrondse tunnels bezoeken. Deze tunnels werden voor 1917 gegraven door een 500-tal goed opgeleide Nieuw-Zeelandse geniesoldaten en mijnbouwers ter voorbereiding op de slag van Arras van 1917 waaraan zij ook deelnamen. Velen sneuvelden hierbij en precies om te herinneren aan het werk dat ze hebben verricht en de inzet die ze hebben gehad ten dienste van de vrijheid en de vrede werd dit museum ingericht.

 

Na het uitgebreid bezoek aan de Carrière bracht de bus ons opnieuw naar het centrum van Arras waar een geleid bezoek doorheen dat centrum werd afgewerkt. Tijdens deze wandeling - nog steeds vergezeld van een dosis aangename zonnestralen - maakten we kennis met enkele opvallende gebouwen in de stad. Het stadhuis, het huis van advocaat Maximilien de Robespierre, het Museum voor Schone Kunsten (Palais des  Beaux-Arts), ... ze bevonden zich allemaal op ons wandeltraject.

 

De kennismaking met de stad en de ontdekking van mooie terrasjes maar ook de opwelling van de dorst had intussen meer dan één lid van de groep op een idee gebracht en met dat in gedachten lieten ze zich leiden om her en der een stoel met tafeltje op te zoeken precies op een plaats waar de zon hen kon zien zitten en de patron nogal ijverig leek om met de bediening niet al te lang te wachten.

 

Op die manier bevond de groep van Neos zich al gauw rond een tafel op de Place des Héros en werd gezellig nagepraat over de belevenissen van de dag en over hoe goed het bier toch ook in Arras kan smaken ook al is dat vaak van Vlaamse makelij.

 

Precies zoals voorzien bracht onze chauffeur Pierre on daarna ook nog naar huis en om 21 h stond iedereen terug op het kerkplein te Herzele.