Via bekende Herzeelse paadjes, langs bossen en weilanden ging de tocht naar Aaigem. Er werden leuke gesprekken gevoerd onderweg, er werd gewezen op de prachtige vergezichten en soms verbazend en met bewondering gekeken naar nieuwe ontdekkingen in het landschap en de natuur.

Zonder veel inspanning te voelen

arriveerde de groep toch bezweet aan de kerk van Aaigem en net daar werd halt gehouden in een gezellig dorpscafeetje waar het moeilijker was het passende drankje te kiezen dan om het glas leeg te

drinken. Dorst wint het soms van het vermogen om te kiezen ...

Nadat de dorst verslagen was en nog enkele lopende verhalen of vertellingen werden afgemaakt kwam er weer beweging in de groep en begaf die zich opnieuw richting Ressegem en Herzele. Dit keer vond onze gids, Bernadette, nog enkele andere minder bekende weggetjes die toch ook weer steevast in de goede richting liepen.

Via het zorgdorp in Herzele arriveerden de wandelaars mooi binnen de geplande tijdspanne op de plaats waar ze vertrokken waren. Wie een stappenteller op zak had zag mathematisch bevestigd worden dat de tocht 7 km lang was en kon aflezen dat het verlies aan zweet enkele duizenden caloriën vertegenwoordigde.

De voldoening die iedereen had en de gezelligheid die de wandelaars beleefd hadden kon dan weer van de gezichten worden afgelezen.