(fotoreportage, zie fotoalbum) 

Wat een spektakel, in de echte zin van het woord! 25 leden van Neos Bree woonden op donderdag 19 september 2019 De Grote Rappel bij in Leopoldsburg. We kregen een druk dag- en avondvullend programma te verwerken maar het was de moeite. Ontvangst in het CC Leopoldsburg met koffie en taart (hoe kan het anders) gevolgd door een heel interessante voordracht van prof. Peter Schrijvers, expert WOII, die de voorstelling van ’s avonds kaderde in de boeiende geschiedenis van de garnizoenstad Leopoldsburg, vóór, tijdens en na de bevrijding, 75 jaar geleden.

Met een treintje of bus of te voet werden de 250 Limburgse Neos-leden rondgeleid om nog zichtbare herinneringen aan WOII te bezoeken, zoals een paar goed onderhouden militaire begraafplaatsen.

Er was ook een gastronomisch luik voorzien: een maaltijd die opgeluisterd werd door muziek en liederen uit de tijd van toen, terwijl Duitse officieren in indrukwekkende uniformen orde op zaken stelden, ze konden er niet mee lachen: gelukkig waren het acteurs die ook ’s avonds een rol hadden in het spektakel.

Rond 20u startte de theaterwandeling door de omliggende bossen waar we verrast werden door tientallen tafereeltjes en historische portretten die de tijdsgeest evoceerden: prachtige prestaties, soms grappig, soms ook erg ontroerend. We werden getroffen door de bijdragen van tientallen schoolkinderen die zongen en dansten en acteerden. Buitengewoon.
En de hoofdmoot van de dag, het groots opgezette totaalspektakel, moest nog beginnen: we namen plaats op de opgestelde tribunes in de oude legerkazerne waarvan het reusachtige binnenplein nu dienst doet als decor voor het spektakel. We waren blij met het dekentje op elke stoel want de avond werd wat frisser. Maar alle toeschouwers voelden vooral de warme gloed door het lichaam stromen bij de overweldigende acteer-, zang- en dansprestaties van honderden acteurs en figuranten. ‘Indrukwekkend’ is nog te zwak om te verwoorden wat we zagen en hoorden: een podium dat gevuld werd met honderden spelende, zingende en dansende kinderen doorheen het liefdesverhaal van Helena die verliefd werd op de zachte Duitse soldaat Hans. Meeslepend waren ook de schitterende filmbeelden op een immens groot scherm in combinatie met het live theater.
Als toeschouwer voelde je de kracht en samenhorigheid die de ganse cast uitstraalde: zovele figuranten maar ook vrijwilligers die met hart en ziel het beste van zichzelf geven. Bewondering en verwondering, een lach maar ook een traan bij de finale wanneer alle acteurs in het wit gekleed het spektakel in perfecte schoonheid afsloten. De minutenlange staande ovatie loog er niet om: dit is een huzarenstukje van bijzonder groot formaat. Proficiat, regisseur Luc Stevens en de honderden acteurs, figuranten, decorbouwers en de ganse ploeg achter de schermen. Proficiat ook, Leopoldsburg