Voordrachtavond met Luc Van de Ven, ouderenpsycholoog, donderdag 21 april 2022, CC De Zeepziederij

 

Donderdag 21 april 2022: onze gastspreker van vanavond, Luc Van De Ven, ouderenpsycholoog verbonden aan UZ Gasthuisberg Leuven, slaagde erin een vijftigtal leden en een aantal sympathisanten, een tweetal uurtjes te boeien en vooral ook te inspireren met zijn betoog over ‘de kunst van het ouder worden’. 

In de comfortabele fauteuils van het CC De Zeepziederij in Bree, konden we, met volle aandacht, luisteren naar de vele facetten van het ouder worden die de spreker toelichtte vanuit zijn jarenlange ervaring als consulent en psycholoog. Hij deed dat in een ongedwongen en naturelle presentatie op het podium, met een luchtig taalgebruik en veel communicatieve expressie en met vele levensechte en herkenbare voorbeelden vanuit zijn praktijk. Een spreker voor wie het contact met zijn publiek vooropstond.

Ouder worden betekent ook ‘verliezen’: als gepensioneerde ‘verlies’ je werk (zingeving) en collega’s, je wereld wordt kleiner, het lichaam doet het minder goed, het uiterlijk veroudert, en vaak moet je ook afscheid nemen van een partner of een geliefde en moet je leren omgaan met rouw. Bovendien kunnen verlieservaringen ook oud verdriet reactiveren. We dachten dat we alles onder controle hadden maar plots kan een of andere (verlies)ervaring oude kwetsuren weer triggeren en je evenwicht verstoren.

De reacties daarop zijn divers: een onverschillige levenshouding (geen ‘goesting’ meer hebben), depressieve gedachten, ontkenning …

Maar we zien ook veerkracht om te zoeken naar nieuwe zingeving (een nieuwe levensinvulling) en de wederzijdse steun van een vertrouwenspersoon (partner of goede vriend(in) of familielid) met wie je gevoelens, angsten en frustraties en zelfs schaamte kunt delen.

Luc Van De Ven ging ook gevoelige thema’s niet uit de weg: de partnerrelatie is niet altijd rozengeur en maneschijn omdat na het pensioen weer een nieuw evenwicht in de relatie gezocht moet worden, vaak ook op intiem en seksueel vlak. Luc verstaat de kunst om heel open en met veel humor tips en aanbevelingen te geven om met deze problematiek (als het er een is) om te gaan.

En natuurlijk moesten we het hebben over ons minder scherpe geheugen (milde cognitieve beperkingen) waar iedereen op een zekere leeftijd wel mee te maken heeft. Je knieën en je heupen verslijten maar evenzeer je hersenen. Er is de gewone ouderdomsvergeetachtigheid: we vergeten namen, we moeten vaak wat dieper graven naar moeilijke woorden en we komen in situaties terecht zoals ‘wat kwam ik in de kelder ook weer doen?’.

Het kan natuurlijk ook ernstiger worden wanneer ouderen niet alleen milde geheugenstoornissen ondervinden maar ook een ander gedrag vertonen en van de eerste symptomen van dementie blijk geven.

De kunst om gelukkig ouder te worden zit vervat in het ontwikkelen van levenswijsheid waarbij mildheid een belangrijke keuze is, mild tegenover jezelf maar ook tegenover de andere(n).

Een voordrachtavond die beklijft … dat bleek uit de gezellige nababbel aan de bar van het cultuurhuis. Iedereen was het erover eens: dit was een topavond die ons ook inzichten en bruikbare tips meegaf voor ons persoonlijk leven.

En zoals Toon Hermans het verwoordde: “Er is geen kunst om jong te blijven, zet dat maar uit je hoofd. Er is een kunst om oud te worden, dat is een kunst.”

Verslag: Guy Beckx; foto’s: Lou Beckers (zie fotoalbum op deze website).