Donderdag 7 juli 2022: eindelijk! We hebben er 2 jaar op moeten wachten maar nu kan het concert van André Rieu op het Vrijthof in Maastricht eindelijk doorgaan. Vandaag is het de primeur van 15 optredens in juli. Er worden deze maand maar liefst 180.000 fans verwacht uit meer dan 100 verschillende landen, dat is immens en van wereldtopniveau.

We vertrekken aan de sporthal met onze “huischauffeur” Johny van De Wilg. In de bus krijgen we nog de nodige extra info van Lou en een stadsplannetje voor iedereen. We zijn er helemaal klaar voor!

In Maastricht heerst al een gezellige drukte. We wandelen in groep naar het checkpoint aan de ingang. Daarna zwermt iedereen uit voor 1,5 uurtje sfeer opsnuiven in de binnenstad of even genieten van een stukje algemene repetitie op het podium.  De locatie is schitterend aangekleed, de terrassen zijn feestelijk gedekt.

Rond 18.20u mogen alle gasten voor het terrasarrangement plaats nemen, een kleine 2000 mensen, alles verloopt vlot en rustig, toporganisatie.

Het menu in Café Theater is subliem, van topkwaliteit. Iedereen heeft ervan genoten. Ondertussen zien we de mensenstroom voor de plaatsen op het plein op gang komen, indrukwekkend, wat een massa volk.

We zitten zelf op een toplocatie. De crew kleedt zich om in het Theater en we zien André klaar staan, samen met zijn huisorkest. Vreemd om te zien dat hij best wel zenuwachtig is en supergeconcentreerd, hij gaat helemaal op in zijn eigen bubbel. Ondertussen kunnen we vrij dicht bij hem komen en krijgen we de kans om foto’s te maken, alles verloopt heel gemoedelijk.

Na de intro met 3 fantastische tenoren uit Tasmanië, Hongarije en ja, één Belg, zit de sfeer er al heel aardig in. Een trio waarvan de stemmen fantastisch blenden als geheel.

Ook de opkomst van het Maastrichter Staar, het mannenkoor, aangevuld met zangers uit Amsterdam, Aken en Luik, zo een beetje de periferie van Maastricht. Indrukwekkend zoals ze opkomen in een wit met zwart pak, ieder met een fakkel in de hand, prachtig gewoon.

Manou Konings, zijn klarinetspecialiste, speelt Hava Nagila op een onnavolgbare wijze, opgeluisterd en ondersteund met het toporkest. Wat een talent, wat een opzwepend tempo, prachtig gewoon.

Nog een kippenvelmoment is een Oekraïense zangeres van het koor, haar ouders zijn zowel Oekraïens als Russisch. Ze brengt een prachtig lied in haar taal met veel inleving. De mensenmassa is muisstil …

Er volgen nog veel wervelende optredens van het orkest, er zit enorm veel vaart en variatie in het hele programma.  Ook de “Blauwe Donau” komt aan bod en we wagen ons aan een walsje op het terras. Iedereen geniet met volle teugen.

Tot slot nog een megakrachtig optreden van een zangeres die onder andere “life is life” zingt, wat een klasse, wat een adembenemend stemvolume met uithalen die je de adem benemen.

Er wordt nog gedanst en ook de obers van het theatercafé doen uitbundig mee, jong en oud door elkaar, ze vinden de muziek van “onze tijd” fantastisch …

Tevreden en voldaan kuieren we terug naar de bus. Om 02.00 zijn we terug in Bree, en allen naar huis voor een korte nacht. Bedankt allemaal, ook Lou voor de organisatie, het was een ongelooflijke avond!

Verslag: Lisette Donders
Foto’s: zie website fotoalbum