CLOSE-UP
7
dromen en ook wel dromen waarvan
we schrikken. Door hun ogen ontdek-
ken we een hele nieuwe leefwereld.
Magie bestaat
Ik wil graag een elf zijn, onzichtbaar
zijn, vliegen op de rug van een
draak,… Jonge kinderen kennen
nog een grote mentale vrijheid, ze
dromen nog volop. ‘En dat mogen
we ze niet afpakken’, vindt Peter
Adriaenssens. ‘Passie is enorm
belangrijk in het leven en de wortel
van die passie zit in de droom, in het
kunnen loslaten van het concrete
dat ons omringt. Een rijke fantasie
zorgt ervoor dat kinderen zich verder
ontwikkelen. Daarom is het goed om
als (groot)ouder te luisteren naar de
dromen van je (klein)kinderen. Met
hen naar het theater gaan of hen
verhalen voorlezen, stimuleert hun
capaciteit om te dromen. Ze worden
met iets grappigs geconfronteerd, of
met een andere manier van denken,
en daar leren ze uit.’ Nog al te vaak
verdringt de realiteit de droom. Falen
wordt in onze samenleving niet meer
toegestaan en eigenzinnigheid wordt
niet aangemoedigd. ‘En dat is jam-
mer. Volwassenen die de kinderlijke
dromer in zich kunnen behouden,
zijn vaak het gelukkigst. Gun het
jezelf om te dromen, om gedachten
de vrije loop te laten. Zolang we
dromen is er een ongelimiteerde
vrijheid. Een droom die moeilijk
bereikbaar is, hoeven we daarom
nog niet op te bergen. We moeten ze
blijven koesteren.’
Het huis waarin we wonen, zegt iets
over onze dromen. De inrichting
ervan is een spiegel voor wat we
denken, wat we voelen, waar we van
dromen en wie we liefhebben. Trek
je daarom niet te veel aan van de
vraag of anderen het anders zouden
doen. Durf voluit gaan voor jouw
gezinsproject, geef je over aan de
verschillende fasen die jouw huis
doorloopt en zorg ervoor dat het
niet de meubels zijn die een warm
nest vormen maar de herinneringen
en mooie momenten die de bewo-
ners samen beleefden. Om leven te
voelen heb je geen materieel bezit
nodig. Het zijn de mensen die het
verschil maken.
Papa versus draak
Voor kinderen lopen waarheid
en fantasie nog flink door elkaar.
Ze leren de echte wereld kennen,
gemengd met kabouters, draken,
dwergen en andere sprookjesfigu-
ren. Zoonlief vliegt tegen zijn vader
op, klaar om hem tot drakenvoer te
vermorzelen. Papa gaat mee in het
spel en zorgt tegelijk dat het niet
ontspoort. Papa geeft geen gemene
trap om te tonen dat hij de sterkste is
thuis. En hij zegt niet kil dat draken
niet bestaan. Neen, hij wordt zelf
een brullende berg, speelt een stukje
mee, zakt bijna ineen onder het
dreigende gewicht van de draak. Tot
hij plots magische kracht vindt en
de draak onder één arm in het rond
zwiert. Het kind leert twee lessen in
één keer. Draken bestaan niet echt,
ze zijn een spel en je hoeft er niet
bang voor te zijn. Maar ook, papa is
te vertrouwen, hij is de tofste. Dat
de band tussen jonge kinderen en
hun ouders heel sterk is, blijkt uit
de absolute topper in de dromen
van kinderen: hun ouders ontbijt op
bed brengen. Niet één keer, niet tien
keer maar honderden keren komt
deze droom terug. Een wens die
de drang naar autonomie duidelijk
weergeeft. De trap op met een kop
koffie zonder tien keer te horen dat
je hem niet mag laten vallen. Knus
samen in het grote bed. Geen gezeur
over kruimels. ‘Een sterk symbool’,
vindt Peter. ‘Heerlijk onpedagogisch
om nog eens bij je ouders in bed te
kruipen, na al de inspanningen die
ze hebben gedaan om jou in je eigen
bed te krijgen. Er spreekt een grote
intimiteit uit dit beeld. Ouders zijn
Broer en zus zien elkaar graag (doodvallen)
n groot kussengevecht met veel pluimpjes
Neos Magazine 038.indd 7
2/12/14 14:26
