In de voetsporen
van de mijnwerkers
Beeld je in … Duizenden mijnwerkers
betreden de mijngebouwen om aan
hun dagelijkse taak te beginnen.
Honderden meters onder de grond
zullen ze steenkool delven. Na acht
lange uren komen ze terug boven.
Met zwarte gezichten en uitgeput
van het harde werk duiken ze dank-
baar de douches in.
In Beringen word je terug gekata-
pulteerd naar deze tijd. Je stapt
letterlijk in de voetsporen van de
mijnwerkers die vroeger naar de
ondergrond gingen. Want tijdens je
bezoek volg je dezelfde weg als deze
mijnwerkers van bij hun aankomst
op de site tot ze via de imposante
liftconstructies tot 800 meter on-
der de grond afdaalden. Je raakt
ongetwijfeld onder de indruk van
de duizenden kleerkasten die door
de mijnwerkers werden gebruikt of
je voelt je klein in de enorme ruimte
waar de volle mijnwagentjes ram-
melend boven kwamen.
Om het verhaal compleet te maken,
ervaar je in de nagebouwde onder-
grond hoe hard het labeur van een
mijnwerker wel niet was. Werken
zonder daglicht, in het stof en de
hitte, met het oorverdovende lawaai
van zware machines. Het mijnwer-
kersberoep was geen lachertje.
Het leven zoals het was
Het Mijnmuseum vertelt je in negen
zalen het verhaal van het Zwarte
Goud. Aangrijpende getuigenissen
worden gecombineerd met een
boeiend klank- en lichtspel van de
volledige mijnsite. En je komt er al-
Geregeld zitten we gekluisterd aan ons beeldscherm, wachtend op
positief nieuws of de mijnwerkers allemaal goed en wel bevrijd zijn
uit hun ingestorte mijn. Deze mijnwerkers zijn mannen uit Zuid-Ame-
rika, Afrika of Azië, die dag in dag uit zwaar en gevaarlijk werk moe-
ten verrichten. Voor ons lijkt het ondenkbaar. Toch is het nog niet
zolang geleden dat ook onze mannen diep onder de grond afdaalden,
op zoek naar het Zwarte Goud. Vandaag kan jij in het Mijnmuseum
Beringen hun voetstappen volgen.
22
Het verhaal van het Zwarte Goud
Een duik in het mijnverleden in Mijnmuseum Beringen
