NEOS - 33
regio op onze conto staan. Toen hij ver-
huisde naar een sociaal appartement,
luisterde ik aandachtig naar z’n ver-
zuchtingen en speelde er zo goedmoge-
lijk op in. Het is niet m’n taak omdie ver-
huis te regelen – dat is voor de sociale
dienst –maar naar een onmisbaar for-
nuis heb ik toch gezocht. Een banaliteit
voor de ene, voor Herman een grote hin-
dernis.” Langzaamaan bloeide Herman
open, en liet hij in zijn hart kijken. Zo
droomde hij van een bezigheid waar hij
zijn schouders onder kon zetten en ver-
antwoordelijkheid kreeg. Het idee groei-
de omkoƛie rond te brengen in een
rusthuis, en ik speelde deze hartenwens
door aan zijn professionele begeleiders.
Samana zocht een geschikt verzorgings-
tehuis maar dat liep jammer genoeg uit
op een sisser.” De omgangmet vaak de-
menterende bewoners lagmoeilijk voor
de psychisch getormenteerde Herman,
die zelf zozeer hunkerde naar warm,
menselijk contact. “Toen de verantwoor-
delijke van het dienstencentrumzijn
ontgoocheling ontdekte, repliceerde die
prompt: ‘wij zoeken nog volk!’ En zo
werkt Herman tot op de dag van vandaag
als enthousiaste vrijwilliger in het lokale
dienstencentrum. Het biedt een totaal-
pakket dat hemeigenwaarde geeƞ en
laat Ɲoreren”, getuigt Denise Ɯer. “Als je
hemdaar tegenkomt en een praatje
slaat, zou je het ziektebeeld dat in hem
schuilt zelfs niet durven vermoeden.”
Een verschil gemaakt
Na twee jaar hecht buddyschap, kwam
Denise tijdens een evaluatiegesprek
met Samana tot de conclusie dat er
geen begeleidingmeer nodig was.
“Ik heb Herman toegeleid naar een be-
zigheid die hij zelfstandig kan opne-
men. Ik zag hemonlangs alleen een
koƛiehuis binnen stappen. Dat zou de
Herman van twee jaar geleden nooit
aangedurfd hebben. Een betere ge-
zondheid en een standvastige relatie
gaven nog het nodige extra zelfvertrou-
wen. Hij is enormgeëvolueerd, en dat
geeƞ toch voldoening. Ik heb een ver-
schil in iemands leven gemaakt, daar
doe je het toch voor.” Buddywerk zit
blijkbaar diep geworteld in Denise want
naast het oƛiciële en door Samana on-
dersteunde buddywerk, is ze ook in
haar privékring een echt buddy. Vrien-
dinnen in haar omgeving genoeg die
het soms moeilijk hebben en snakken
naar aansluitingmet de buitenwereld.
Het is de aard van het beestje, mensen
helpen. Dé ultieme buddytip van Deni-
se: “Probeer! Laat het spontaan op je
afkomen. Luister te allen tijde oprecht
naar wat een ander bezighoudt. Ik kan
me nu ook beter inbeelden wat het
moet betekenen ompsychisch te lijden.
En willen we dat allemaal niet? Een
beetjemeer inzicht in onzemedemens.
Zodat we hembeter begrijpen, én
tegemoet kunnen komen.”
Anonieme buddy’s in het park: tijd nemen omécht te luisteren
Leeft er een buddy in jou?
Inspireert dit verhaal jou? Wil je wel maar weet je niet hoe? Stuur ons eenmailtje
met wat jou nauw aan het hart ligt en waar jij als een buddy het verschil zou willen
maken. Wij kijken vrijblijvend of er een organisatie is die jou als buddy kan verwel-
komen en voor een gepastematch kan zorgen.
Mail naar
Interesse in de Samana buddy-
werking? Surf naar
Er is altijd
enige afstand nodig,
gezien de vaak
complexe problematiek
waarmee deze kwetsbare
deelnemers kampen.
Dat neemt niet weg
dat je een echte klik
kan voelen.
