NEOS
50 jaar later
10
50 jaar later: Neos-rebellen vertellen
En toen was er dat
genadeloos waterkanon...
Hun herinneringen zijn haarscherp, en achteraf historisch te noe-
men. Het vuur van engagement en betrokkenheid smeult nog steeds
na. Kinderen van de revolutie van mei ’68 zijn inmiddels vijftig jaar
verder. Maar die woelige periode blijft voor altijd in het geheugen
gegrift. Ze veranderde de loop van de geschiedenis. Ook die van hen.
Freya Verwaeren
Nog voor er één vraag gesteld kon
worden, waren we reeds twee uur
verder. Of hoe een spannend ver-
haal zichzelf vertelt. In dit geval
vier verhalen. Allen met een eigen
insteek, maar met één rode draad:
de turbulente periode van de stu-
dentenopstanden en alles wat dat in
beweging bracht. Mei ’68. Rond de
gesprekstafel gaat het er vurig aan
toe. Er worden details en namen
uitgewisseld alsof het gisteren was.
Een getuigenis aan de kop van de
revolte klinkt uit de mond van Eddy
De Moor (69 jaar, Neos Herzele) en
echtgenote Annie De Naeyer (70).
In de buik en temidden het protest
bevond zich Mia Ceyssens (68, Neos
Oudsbergen). Leo Van Belleghem
(64, Neos Waasmunster) onder-
vond in de staart aan den lijve welke
gevolgen ze had. Kortom: het beest
van mei ’68 heeft indruk gemaakt.
En brult soms nog na.
Brandblusser
We schrijven 1967. De naar eigen
zeggen doodbrave Eddy De Moor
trok naar de universiteit van Leuven
om ingenieur te worden. Het leven
zoals hij het kende, zou nooit meer
hetzelfde zijn. Van weinig contact
met de buitenwereld in een streng
Gents internaat en college, beland-
de hij in het rumoerige Leuven waar
opeens alles kon en mocht. Al was
hij geen gangmaker van de protes-
ten. ‘Dat zou tot een groot conflict
met m’n ouders hebben geleid,
en die wou ik loyaal blijven’. Op de
barricades staan schreeuwen liet
hij over aan anderen, maar als oog-
getuige vanop de eerste rij zijn er
heel wat anekdotes blijven hangen.
Zoals over de vele middagen in de
alma’s. Op aangeven van studenten-
leiders zoals Paul Goossens begon
men oorverdovend met de borden
op tafel te slaan, tot een signaal
weerklonk. Dan gingen alle borden
meedogenloos de grond op. Ook
in auditoria lieten de proffen zich
niet onbetuigd. Daar werd de ri-
valiteit tussen de Nederlands- en
Franstaligen – een van de grootste
speerpunten in de Leuvense revol-
te - ten spits gedreven. Zo was el-
ke cursus mooi verdeeld in beide
landstalen. Eddy getuigt grijnzend
over de les meetkunde, waar de Ne-
derlandse prof tijdens de wisseling
van de wacht z’n Franstalige collega
laconiek stond op te wachten met
brandblusser in de hand. Om hem
vervolgens volledig onder te spui-
ten, een honderdtal verbijsterde stu-
denten achterlatend. ‘In de vakantie
voor ik naar Leuven vertrok, voelde
© S
d
tu
o
i
K t
e
e
ls
