NEOS
Tijdgevers
30
internationale aanpak. Er bestaan
namelijk, naast de Middelnederland-
se versie van Diederik, 12 West-Euro-
pese vertalingen van het oorspron-
kelijke Franse Floire et Blancheflor,
dat 850 jaar geleden ontstond. Dat
er een vertegenwoordiging zou zijn
van borduursters uit elk van die lan-
den blijft een brandende ambitie.’
Een grensoverschrijdend project,
maar voor de kwalitatieve materi-
alen moest men het alleszins niet
te ver van huis zoeken. De groot-
ste Vlaamse linnenwever Libeco uit
Meulebeke, tevens geroemd hof-
leverancier, schonk hen genereus
300m2 linnen en voor de wol zocht
men de beste, meest kleurvaste
variant uit: de zogenaamde apple-
ton-wool. De promotiemolen draait
eveneens op volle toeren. In het
Nederlandse Axel kan je momen-
teel op een tijdelijke tentoonstelling
in het museum Het Warenhuis alle
afgewerkte doeken – reeds een vijf-
tigtal – in volle glorie aanschouwen.
De prinsessen
Borduurcoördinator Renée Ge-
rits troont ons mee naar het klop-
pende hart van het atelier, waar
een vijftiental borduursters op dat
moment geconcentreerd aan het
werk zijn. Tweemaal per week kan
men hier gezellig gezamenlijk de
naald ter hand nemen onder be-
geleiding. We kunnen er niet naast
kijken: de quota van gendergelijk-
heid worden hier schromelijk met
de voeten getreden. Renée beaamt
grijnzend: ‘We werken met 77 vrij-
willige borduursters in totaal en,
in tegenstelling tot deze ambacht
in de Middeleeuwen, hebben we
daartoe nog geen enkele man kun-
nen verleiden.’ Ze worden dan ook
gekoesterd, de zogenaamde prin-
sessen van het Tapijt van Assenede.
En navenant verwend. Wanneer er
wordt geroepen dat de koffie en
het gebak klaar staan – uiteraard
in een andere ruimte, want o wee
een koffievlek – komt er maar traag
beweging in deze naaldkunstena-
ressen. Iedereen wil verder werken,
vooruitgang boeken. ‘Al heeft ieder
z’n eigen tempo’, vertelt Renée. ‘De
ene werkt 6 maanden aan een ta-
fereel, een andere heeft dan weer
2 jaar nodig om het te finaliseren.’
Niet alleen een adellijke titel valt
deze prinsessen ten deel, maar een
aantal keer weerklinkt de term kun-
stenaars. Overdreven? Allerminst,
zo blijkt. Want vrij borduren, dat
is schilderen met de naald, aldus
Renée. Ook wij zijn eerlijkheidshalve
onder de indruk van zoveel precisie
en variatie als we onze ogen de kost
