_0VQ36_Neos_September2019_Epaper.pdf - page 19

NEOS - 19
kolenmijn van Limburg inWinterslag
in productie ging, werd de eens zo zui-
vere waterloop een zwarte beek, zwart
van het kolengruis. Op 2 oktober 1944
werd de beek en het gebied errond
gebombardeerd door Amerikaanse
bommenwerpers. Ook al was Genk toen
al bevrijd…Een fatale ‘vergissing’ die
het leven kostte aan 38mensen. In 1960
werd de Stiemerbeek rechtgetrokken
en werd het een bloedbeek door het
slachthuis dat langs de oever ervan
gebouwd werd. In 2000 werd het een
open riool met overal overstorten. De
beek kende dus heel wat tegenslagen.”
Totdat Neos Genk in 2018 besloot om
de handen uit demouwen te steken
en de eens zomooie Stiemervallei in
ere te herstellen. “Onze bedoeling is
omde vallei opnieuw toegankelijk te
maken en ze op diemanier weer in de
belangstelling te krijgen. En onze inzet
wordt beloond…Het verleden keert
stilaan terug. De buizerd, de eend, de
kikker, de ree, de vos en het wilde var-
ken settelden zich hier opnieuw. Het is
nu opnieuw een amƜbieënvallei, een
natuurlijke biotoop voor onder andere
vlinders, bijen en kikkers. Er is dus terug
hoop voor de Stiemer. Door de steun
die we krijgen van de stad en van Na-
tuurpunt, en door samen aan één zeel
te trekken, verzekeren we de toekomst
van dit mooie stukje natuurgebied.”
Op pad
Samenmet Jean-Pierre gaan we op
pad. Een lang touw binnen handbereik.
“Je blijƞ best op de paden. Toen ze de
rijkswachtkazerne tegenover mijn huis
bouwden, kwamen wemeer te weten
over de ondergrond van de vallei. De
bovenlaag bestaat voor 4meter uit
veenmet daaronder een ondoordring-
bare ijzerlaag van zo’n 15 centimeter.
Daaronder zit tot 65meter drijfzand
of driƞ. Als je daarin geraakt, kan je
niet meer gered worden. Daarom zijn
de bommengaten zo gevaarlijk. De
veengrond en ijzerlaag is verdwenen
waardoor jemeteen terechtkomt in
drijfzand. Doordat heel wat van die
bommengaten onder water liepen, zijn
ze niet meer zichtbaar wat hen dus ge-
vaarlijkmaakt. Enkel aan de vegetatie
zie je nog waar er een bommengat is.
Op die plaatsen groeit er gras.” Op de
paden blijven dus, en in de buurt van
Jean-Pierre, die de vallei kent als zijn
broekzak. “Van zodra het mooi weer
is, trekken we de vallei in omer te wer-
ken. Vaak gaat het dan ombomen die
omvielen door de stormof exotische
bomen die alles overwoeker en en daar-
door wegmoeten. Of vielen er bomen
in eenmoeras die we dan verwijderen
omdat het moeras anders na verloop
van tijd dichtslibt. Ik kocht een kleine
tractor waarmee ikmakkelijk wendbaar
ben op de kleine paadjes. De kar om
erachter te spannenmaakte ik zelf en
met de takel aan de voorkant kunnen
we een boomverder trekken. Ieder zijn
hobby en dit is demijne.”
Vrienden van de Stiemer
Jean-Pierre en Paul zijn ‘Vrienden van
de Stiemer’, een project van de stad
Genk. Mien: “Wij willen als stad een
project ontwikkelen rond de Stiemer-
vallei met vrienden die het hele traject
met ons meelopen. Een burgerplatform
dat de ontwikkeling van de vallei mee
opvolgt. Drie keer per jaar komen we
samen om te brainstormen. Jean-Pier-
re en Paul zijn steevast aanwezig en
nemen actief deel. Op één van die bij-
Jean-Pierre levert niet alleenmankracht maar brengt
ook het nodigemateriaal mee
Foto’s: Freddy Knippenberg
1...,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18 20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,...60
Powered by FlippingBook