30
I
k ontmoet Patrick en Johan
aan het station in Hasselt waar
ze zich opmaken voor een drie-
daagse fietstocht van Hasselt naar
Maastricht en terug. Een kille, grijze
dag maar de twee hebben er zin in.
Patrick, 62 en lid van Neos Aarschot,
is dan ook een fervent fietser. Elke
zondag maalt hij met zijn moun-
tainbike ettelijke kilometers door
de Brabantse bossen. Vijf jaar gele-
den kwamen daar ook de wekelijkse
fietstochten met Johan bij. Patrick
leerde Johan, die blind werd op zijn
achttiende, kennen via de Vlaamse
Gemeenschapscommissie in Brus-
sel. De VGC vroeg hem als voorrij-
der met een tandem te rijden met
mensen met een beperking. Johan:
“Ik was altijd al heel sportief. Ook nu
nog ga ik af en toe skiën en wind-
surfen. Met de instructies en on-
dersteuning van een begeleider die
aangeeft welke richting ik uit moet,
lukt het mij perfect.” Patrick: “Ik
ben eens gaan kijken hoe hij op zijn
plank stond. Ik zou er op die tijd al
dertig keer afgelegen hebben, maar
hij draait er zijn hand niet voor om.”
Naast het skiën en windsurfen kon
Johan vanaf toen ook al fietsend zijn
sportief ei kwijt. Johan: “Al vijf jaar
trekken we er elke vrijdag samen
op uit met de fiets. Ik kocht zelf een
tandem. Een koersfiets. Als het aan
mij lag, zou ik elke dag willen gaan
fietsen, maar ik ben blij dat Patrick
zich één dag per week wil vrijmaken
om samen met mij te gaan fietsen.”
Patrick: “Mijn vrouw fietst niet graag
en is blij dat ik met Johan op pad
kan. Maar ik moet de kerk ergens in
het midden houden hé (lacht).”
Blindelings vertrouwen
Veel oefening hadden de twee niet
nodig. Patrick: “Één ding is goed.
Johan luistert naar mij. Zijn moeder
zegt vaak dat hij beter naar mij luis-
tert dan naar haar. Gelukkig maar,
anders komen er ongelukken van.
Als ik een rood licht zie, dan kon-
dig ik dat al van tevoren aan, zodat
Johan de tijd heeft om zijn rechter-
voet los te klikken uit zijn pedaal. Zo
kan hij tijdig voet aan grond zetten
als we moeten stoppen. Bij groen
licht zet hij zijn linkervoet terug
klaar, en weg zijn we. Bij natte kas-
seien weet hij dat hij niet te veel
mag duwen op zijn pedalen om te
voorkomen dat we wegschuiven en
op een smal weggetje moet hij zijn
competitiegeest even laten varen.
Als Johan voelt dat er iemand voor-
bij wil steken, durft hij al wel eens
een tandje bijsteken om hen voor
te blijven (lacht). Maar op een weg-
getje met aan iedere kant een beek,
hoef je dat niet te proberen.” Johan:
Het geheim om gezond ouder te worden? Voldoende lichaamsbewe-
ging. Maar wat als je door omstandigheden beperkt bent in je mo-
gelijkheden? Johan Van den Bergh, blind vanaf zijn achttiende, blijft
niet bij de pakken zitten en krijgt daarbij de steun van Patrick Man-
naert, lid van Neos Aarschot. Een mooi en hartverwarmend verhaal.
Silke Nauwelaerts
Spring maar achterop bij
mij, achterop mijn fiets
