16
H
et feestelijke gebeuren is
niet moeilijk te vinden. Tal-
loze mama’s en papa’s en
oma’s en opa’s, met hun enthousi-
aste kleine bengels op kop, stromen
toe bij de charmante boerderij. Na
even zoeken in de gezellige menigte
stuit ik op mijn gastheer van van-
daag, Marcel Nickmans. Hij zal me in
geuren en kleuren vertellen over zijn
beroemde bolletjes wol. Ik kijk er al
naar uit!
Wie het kleine niet eert
Terwijl in 2011 de lammetjesdag nog
in zijn kinderschoenen stond, komt
men nu van heinde en ver - met
mezelf als levend bewijs - om de
lammetjes van Marcel te bewonde-
ren en te knuffelen. ‘Dat terwijl de
lammetjesdag heel toevallig is ont-
staan, glimlacht Marcel. ‘Onze buren
en vrienden uit de streek kwamen
al geregeld met de kindjes of klein-
kinderen naar de lammetjes kijken,
maar de gedachte om er een echt
dorpsfeest van te maken is bij mij
nooit opgekomen. Maar dat was
buiten mijn inventieve buurman ge-
rekend’, lacht hij. ‘Zijn idee om een
heuse lammetjesdag te organiseren,
was voor mij allemaal goed en wel,
maar op één voorwaarde: hij zorgde
voor de organisatie, ik voor de lam-
metjes.’ Zo gezegd, zo gedaan. Wat
als een klein, gezellig samenzijn van
buren is begonnen, is nu uitgegroeid
tot een dag waar zowel groot als
klein jaarlijks naar uitkijkt. Je ziet, wie
het kleine niet eert…
Van alle markten thuis
Voor ik naar mijn tête-à-tête met
de schattige bolletjes wol ga, leer
ik eerst hun baasje beter kennen.
Marcel blijkt een echte ondernemer
en is van alle markten thuis. Na ja-
renlang lid te zijn geweest van het
Stevoortse NCMV-bestuur en natio-
naal voorzitter van het VDV (Vlaams
Voedingsverbond), besloot hij een
andere koers in te slaan. Tot zijn
pensioen stond hij aan het roer van
drie lokale supermarkten, waarvan
eentje nog steeds in de familie is.
Dat het ondernemerschap stevig
in de familie Nickmans is ingebed,
valt niet te ontkennen. ‘Twintig jaar
geleden ben ik begonnen met het
renoveren van deze boerderij’, ver-
telt Marcel. ‘Het was de boerderij
van mijn grootouders, waar ik als
jonge gast al graag kwam helpen.
Toen was het nog een gemengd
bedrijf, met enkele koeien, varkens,
schapen, konijnen… Kortom, echt
een boerderij van de tijd van toen.
Maar voor mij zijn alleen schapen
meer dan genoeg’, lacht hij. En er is
een tijd van werken en een tijd van
ontspannen…
Neos met een hart
In 2003 kruiste Neos Marcels pad en
het was meteen liefde op het eerste
zicht. Nu, maar liefst 16 jaar later, is
de liefde nog steeds niet bekoeld.
‘Neos Kuringen is echt een warme
ploeg’, vertelt Marcel. ‘Er hangt een
toffe sfeer, er staan boeiende acti-
viteiten op het programma en er
is niemand die zijn kont in de haag
steekt’, lacht hij. En ben ik weer een
gezegde rijker. ‘Aan alle interessante
activiteiten probeer ik mee te doen,
maar dat is niet altijd even makke-
lijk met de schapen. Je kan toch
moeilijk zeggen dat ze even moeten
wachten met lammeren tot ik terug
ben van de uitstap hè?’, lacht hij. ‘Ge-
lukkig kan ik wel op mijn broer reke-
nen voor de verzorging van de scha-
pen als we op reis zijn. En natuurlijk
mag ik mijn grote kleine helpers niet
vergeten: mijn kleinkinderen.’
Liever lui dan moe
Marcel mag dan misschien wel een
bezige bij zijn, hetzelfde kan niet
gezegd worden van zijn schapen.
‘Schapen zijn heel luie dieren’, ver-
telt Marcel. ‘Hun enige bezigheden
zijn slapen en eten. Zolang ze dat
naar hartenlust kunnen doen, zijn
ze content. Het enige waar ze zich
wel voor rechtzetten, en dan moet
Het is een frisse lentedag wanneer ik naar het betoverende Limburg
trek. Hoewel ík wel goed ben ingeduffeld, zal de kou de sterren van
vandaag zeker niet deren. Want deze pluizenbolletjes mogen zich im-
mers verwachten aan een dag in de spotlights waar het hen niet aan
warme en liefdevolle knuffels zal ontbreken! Welkom op de lamme-
tjesdag van Marcel Nickmans.
Emelie Pauwels
Lammetjes knuffelen
voor het goede doel
